Looking For Infinity

Gülümse!

Flashback

" Malfoy? "

" Hmm ? "

Odamdayız. Hermione neler sakladığımı keşfetmek için odamı karıştırırken yarına yetişmesi gereken ödevlerle uğraşıyorum.Dikkattimi çekmeye kararlı olmalı ki tekrar sesleniyor.

" Malfoy!"

Elimdeki kağıtları yanıma koyarak ona dönüyorum. Elinde eski fotoğraf makinem var.Şu fotoğrafı anında verenlerden. İşe yarar diye almıştım. Burda olduğunu bile unutmuşum. Yüzündeki ifadeden ne olduğunu anlamadığı belli.

" Fotoğraf makinesi "

" Fazla küçük "

Elinde çevirip nasıl çalıştığını çözmeye çalışırken yanına gidiyorum.Makineyi alime alıp ona doğru çeviriyorum.

" Gülümse!"

Gülümsemek yerine yüzünü buruşturuken sırıtarak düğmeye basıyorum. Flaşla beraber gözlerini kırpıştırıyor. Bir kaç saniye içinde fotoğraf hazır.

" Güzel çıktın "

" Bakıyım "

Fotoğrafı hızla arkama çekiyorum.

" Hey! Ver şunu "

" I-ıı"

" Malfoy! "

Arkama uzanmaya çalışırken gülüyorum.Belinden tutup kendime çekerken yatağa düşüyoruz.Hırlayarak üzerime otururken sonunda fotoğrafı alıyor.Hafifçe gülüyor.

" Hareket etmiyorlar? Ve evet güzel çıkmışım."

Başımı sallayarak hareketsiz olduğunu onaylıyorum.

" Bizimkiler gibi " diyor. " Sadece çoğu muggle işi gibi.. kullanışsız."

Kaşlarımı kaldırıken tek hamlede onu altıma alıyorum.

" Mugglelardan da işe yarar şeyler çıkıyor Granger "

Gözleri üzerimde geziniyor.Cevap alamayacağımın farkındayım.

Dudaklarına eğilirken tüm hücrelerimle onun hayatıma giren en doğru yanlış olduğunu hissediyorum.Öpücüğü çok uzatmadan geri çekiliyorum ve kendimi yatağa onun yanına atıyorum. Tekrar yarım kalan ödev parşomenlerini elime alırken bakışlarını üzerimde hissediyorum.

" Ciddi misin Malfoy "

Eğilip başına ufak bir öpücük koyarken mırıldanıyorum.

" Kesinlikle "

Gözlerini devirip doğruluyor. Fotoğraf makinesini tekrar eline alırken bende işime dönüyorum.

Belirsiz bir zaman sonra yanımda patlayan ışıkla Hermione'ye dönüyorum. Sırıtarak bir fotoğrafımı daha çekiyor. Yatağın üzerinde duran resimler bunu bir süredir yaptığının göstergesi. Gözlerimi devirerek resimleri işaret ediyorum.

" Bende onlardan çok var"

" Bende yok "

Kolumu beline dolayıp onu kendime iyice bastırırken makineyi elinden alıyorum.Merceği bize doğru çeviriyorum.

" Bende de bunlardan yok "

" Eh bunlar da idare eder " derken sırıtyor.

Bende gülümsüyorum.O gece sayısız fotoğraf çekiyor - çekiyorum.Her resim içinde küçük bir anı parçacığını saklıyor. Mutlu olduğumuz,beraber olduğumuz anlardan birer parça.. Bize nolursa olsun onlar hep var olacak. Biz o resimler de var olacağız her şeye rağmen..