You Changed Me

It Can't Be Like This.

Morning. Fresh air. Windows open. Birds singing. Television open. Parent's sleeping. Siblings crying. 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

DOCTOR KNOCKING.

I just realized........ I'm in a hospital.

I turned the TV off, instead I played a song on my phone, and it was like randomly played. Then I Heard the song of Coldplay, The Scientist.

Come up to meet you, tell you I'm sorryYou don't know how lovely you areI had to find you, tell you I need youTell you I set you apart

Tell me your secrets and ask me your questionsOh, let's go back to the startRunning in circles, coming up tailsHeads on a science apart

Nobody said it was easyIt's such a shame for us to partNobody said it was easyNo one ever said it would be this hardOh, take me back to the start

I was just guessing at numbers and figuresPulling the puzzles apartQuestions of science, science and progressDo not speak as loud as my heart

But tell me you love me, come back and haunt meOh and I rush to the startRunning in circles, chasing our tailsComing back as we are

Nobody said it was easyOh, it's such a shame for us to partNobody said it was easyNo one ever said it would be so hardI'm going back to the start

Oh ooh, ooh ooh ooh oohOh ooh, ooh ooh ooh ooh  Oh ooh, ooh ooh ooh ooh 

 Oh ooh, ooh ooh ooh ooh 

(Once Heard, keep playing the song when reading this chapter.)

Nagising sila.

"Pam! Diyosko, anak! Musta ka na! Buti naman nagising ka, anak! Ano, may kailangan ka ba? Ha?! Anak! ALAM MO BA, NACOMMATOSE KA NG HALOS ISANG BUWAN?! DOK! DOKTOR!"

"KUYA!"

"PAAM!"

"bWAAAH!"

"Ma, nasaan si Ham?"

Lahat sila, natahimik.

"Ma?"

"Ma, nasaan po sila ni Angelica?"

"Anak, pa-"

"NASAAN SILA, MA?!"

"ANAK! MAKINI-"

"NASAAN SILA?!?!?"

WALA SILANG MAISAGOT! BAKIT BA! BUHAY SILA, DIBA?! BUHAY SILA!

"MA, buhay sila, diba? Diba ma? Ligtas sila?! MA! BUHAY SILA, DIBA?! DI SILA NAMATAY?! MA?!?!"

"Wala na sila, anak. (sabay tulo ng kanilang luha.) Di na nila kinaya, bumitaw na-"

"PAAM!"

NAGPUMIGLAS AKO. DI KO TO KAYA. HINANAP KO SILA SA BAWAT SILID NG OSPITAL NA ITO.

HANGGANG SA........

"Wala na sila dito. Nasa libingan na sila, isang buwan na ang nakakalipas, Pam. At dahil iyon sa iyo."

Napalingon ako. Si Remualdo.

"Ikaw ang may gawa ng lahat ng kamalasan nila. Ikaw ang dahilan kung bakit sila naaksidente. Kung hindi ka nalang pumasok sa buhay nila, ehdi sana nabubuhay pa sila ng maligayang maligaya, piling ang isa't-isa. Ikaw ang dahilan ng lahat, Pam. Ikaw ang dahilan kung bakit sila NAMATAY!"

"Hindi ko kasalanan, REMUALDO! HINDI!"

"Dok! Kunin nyo yang anak ko, parang awa nyo na!"

May mga humawak sa akin.

"Bitiwan nyo ako! Bitiwan nyo ako!"

May tinurok sila sa akin. Bigla akong inantok. Then everything went...... BLACK.

-kinabukasan-

Bigla akong nagising, nakita ko sila natutulog. Naisipan kong tumakas. Papatunayan ko sa kanila na hindi pa patay sina Ham at Angelica. Humanda sila.

Bumaba na ako ng kama ko.

Medyo nahihilo.

Nasusuka.

Pero hindi ko hahayaang hadlangan ako ng mga iyon.

Binuksan ko yung pinto, nung biglang....

"Anak, saan ka pupunta?!"

TUMAKBO NA AKO. 

"ANAK! DOK! TUMAWAG KAYO NG SECURITY!"

Nakita ko sila hinahabol ako, nahawakan ako ng isa sa kanila, kinuha ko yung baril. Binaril ko braso nila, at yung gwardya sa may exit, nabaril ko sa binti. Nakalabas ako. Patawarin nyo ako, pero kailangan kong patunayan sa kanila ang lahat. Na hindi totoo ang lahat.

Nakita ko na bumaba yung isang driver sa sasakyan, iniwang buhay at bukas yung sasakyan. Sumakay ako. Kailangan kong makaalis agad. Hindi ako marunong magmaneho.... pero....

Umandar na.

May naririnig akong sumigaw:

"Sasakyan ko?!"

"Anaaak! Habulin nyo, daliiiii!"

Patawarin nyo ako, pero kailangan kong makaalis dito.

Nang biglang .... may nakita akong naghagis ng granada papalapit sa akin. Nakamaskara sya. ... sumabog na.

Gumulong ang sasakyan ko, pabalik ng ospital.

"ANAAAAAK KOOOOO!"

Then everything went BLACK, once again.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

BOOM! HAHA! SORRY KUNG LAME HA! BABAWI NA LANG SA BOOK TWO, MAS TRAGIC PA KAYSA DITO, HAHA!

Hopeyulllikeit! :")