You Changed Me

Into Their Graves, Asking for their HELP.

(PAM'S POV)

ARGH! BWISEEEET TALAGA! BUTI DI KO NAIHAGIS ANG KAMA KO SA KANILA KUNDI AY NAKO! (not to mention na ang panghi na neto, haha!) Pati yung lecheng kape na yan na muntikan nang painum sa akin kanina!

-flashback-

Kaninang hapon.....

"Pam! Gising ka na pala!"-Zoe

"Oh, eh ano naman nga-------- Wait, nandito ka buong magdamag?!?!?! Wow, HOW SWEET! :D"

"Gago! Tumingin ka sa orasan, isang minuto na lang bago matapos ang hapon!"

5:59 pm na pala. Shete. 

"Oh, Pam. Kape. Mainit p--- hoy! Basta-basta na lang hahablutin eh! Bastusan lang dre?!"

"Eh gusto ko eh! Ano magagawa mo?! Teka, bakit ka nagtimpla ng kape para sakin?!"

"Eh ahm.... gusto ko eh!"

"yiiiiiiiiiie?! May gusto ka sakin, no?! Haha!"

"Haha! Hihi. :">"

May pangiti-ngiti ka pang nalalaman ha! Haha! Ininom ko na nga yung kape ko without looking kung may lason o wala. Mapagkakatiwalaan naman eh, sa mukha pa lang. Di naman ata to gagawa ng masama.....

"SHEEEEEEEEEET!?!??! SOBRANG INEEEEEEET!?!?"

"Ano, masarap ba?! MASARAP BA?!?! BWAHAHAHAHHA!"

"ARAAAY! MAY NANGANGAGAT SA LABI AT DILA KO!"

"Ah., mga patay na LANGGAM lang naman yan. Nangangagat pa pala. Nice. Zombie Ants. BWAHAHAHAHAHAHA!"

-END OF FLASHBACK-

Tae talaga yung si Zoe na yun! Sarap tirisin ang mga pimples sa noo! Sheeez!

"Ma, nasaan yung lintek na Zoe na yun?! Pati si Chelle ba yun!?"

"Ah. Pinauwi na ng kanilang mga magulang. Teka, bakit nakakalat ung Lampara?! Bakit nasa sulok mga kaklase mo?! Bakit nakataob yung sofa at napunta sa kanila?!?!!?"

"Ma, Paranormal activity. Nagspirit of the glass kasi....."----then I gave them a scary look. REASONS. BWAHAHAHAHAHA!

"Ah." Wow, reaction ni Mama, "Ah" lang?! MIRACLE!?!?!?!?!?!

"Ma, makakalabas na po ba ako?!"

"Oo anak, bukas!"

"Yes! Ma, pagkalabas ko, may pupuntahan tayo."

"Saan?"

"Sa libingan nina Angelica at Ham."

"ah, anak, pwede ba wag na lang?!?"

"Bakit ma?!"

"Baka kasi mapahamak ka pa."

"Hindi, ayos lang ma."

"Wag na."

"Ma, I can take care of myself. Okay?"

"Hmm."

"Ah, uuwi na kami,ha?! Bye, Pam!"-sabi nila habang nanginginig mga boses nila.

"BWAHAHAHAHHAHAHAHAH!"

"ALIS NA TAYO, DALIIII!"

HAHA! MGA DUWAG! BOOM!

-kinabukasan-

Nasa sementeryo na ako! Boom! Bilis noh?!

Hinanap ko agad ang mga puntod nila. And there you go! Nakita ko na!

RIP Angelica.........................

RIP Ham................................

Pareho sila ng petsang namatay. Namatay daw sila sa car accident, sa may Ayala Highway, sabi daw ni Leila, isa ko pang kaklase. 

"Pst."

(Gago. Si Pam talaga.)

Manahimik ka nalang.

"Hey. Kayo daw yung mga kaklase kong namatay in the past 2 months. Di ko alam ang sasabihin ko eh. Di ko alam. Wala akong maalala ngayon, dahil nagkaroon ako ng selective amnesia. Apparently, kayong mga kaklase ko ang apektado nun. Di pa rin malinaw sa akin ang dahilan, baka sakaling tulungan nyo naman sana akong mabalik ang lahat ng nawala sa akin.... Please. Di ko alam kung anong gagawin. Sana makita nyo ang daan, tungo sa kaluwalhatian. Wala talagang pumapasok sa isip ko, itsura nyo, suot nyo, wala talaga. Wala. Ni isa. Tulungan nyo sana ako. Para maalala ko ulit kayo, at maapreciate ang lahat-lahat. Alam kong wala akong karapatan. di ko nga rin maalala kung may pinagsamahan tayong tatlo o wala eh. Love triangle ba tayo o barkada lang, niloko nyo ba ako o naging tapat ba kayo sa akin, haha! Joke lang. Salamat sa oras nyo. May the both of you rest in peace."

*sign of the cross*

Pagkatayo ko, biglang may naririnig ako.

*crack*

Mga boteng nagsisibagsakan. Naririnig ko, maraming mga boteng nababasag. Tinakpan ko ang mga tenga ko, iniisip ko na wala 'to, pero meron talaga. Tumingin ako sa paligid, walang mga boteng nababasag. Wala ring tao ni isa, maliban sa driver ng tricycle na sinakyan ko.

Tumakbo nalang ako pabalik.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Yow! Hopeyoulikeit! Vote and spread please! :D