KESTİRME YOL...

62 4 1
                                    

Nihayet annesi yoğun bakımdan çıktı.Hayati tehlikesi olmadığını söyledi doktor. Daha sonra Ela yalnız başına odaya girdi. Babası gelmememişti nedense. Odaya girdiğinde annesi uyanıktı. Ama çok bitkin ve hüzünlü görünüyordu. Hemen annesine sarılarak ağlamaya başladı. Bir süre ağladıktan sonra sustu ve:

-Anne senin için ne çok üzüldüm bir bilsen. Şimdi nasılsın anneciğim?

-Üzülmene gerek yok kızım. Merak etme şimdi daha iyiyim!

-Anne babamla aranız çok iyiydi. Birden ne oldu?Babam neden bu hale geldi..O böyle birşey asla yapmazdı, yapamazdı.

Annesi sessiz kalmıştı bu meraklı ve hüzünlü sorulara. Ne diyeceğini ne anlatacağını bilmiyordu. Ela sorunsunu yineledi:

-Ne oldu anne lütfen anlat. Yalvarıyorum!

-Bak kızım. Evet babamla aramız çok iyiydi. O beni asla üzmezdi, bende üzmezdim. Yani üzmeyeceğimden emindim bir zamanlar. dedi ve sustu.

Ela:

-Anne neden susuyorsun neden bana birşey anlatmıyorsun.

diye bağırıyor bir yandan Ela da annesi de ağlıyordu. Daha sonra annesi devam etti:

-Hani ben tek başıma alışveriş için markete çıkmıştım..İşte ne olduysa o zaman oldu kızım. Babanı bekleyip beraber gitmeyi düşünmüştüm. Ama onu beklemedim yalnız başıma gitmeye karar verdim. Keşke gitmeseydim Ela.Keşke unu bekleseydim. diye sızlanıyor Bir yandan da hıçkırıklara boğuluyordu. Anlamsız ve boş bakan Ela bağırmaya başladı:

-Ne oldu anne ne oldu! Bu kadar kötü olan nee....Anlatsana.Ne oldu?

Annesi kendini toparlamaya çalışıyordu ve devam etti:

-İŞte o gün kızım.İşte o an..Marketten çıktım. Eve doğru elimde torbalarla yüüryordum.Çok yorulmuştum. Yürüyecek dermanım kalmamamıştı. Kestirmeden gitmeye karar verdim.Sadece yolu kısaltmak istemiştim.En yakın yol parktan geçmekti. Parka doğru yürüdüm. Park çok ıssızdı. Kimseler yoktu. Korkmaya başlamıştım. Ama başka çarem de yoktu. Hızlı adımlarla parkı geçmeye çalıştım. Ama olmadı. Bnakta çok korkunç simsiyah elbiseli bir adam tiner çekiyordu. Hem şüphelendim hem de korktum. Kafamı önüme eğip hızlı hızlı yürüdüm. İşte o zaman... O adam ağaya kalktı bana doğru koşmaya başladıı... Kaçmak istemiştim. Ama kaçamadım. Yere düştüm. VE o an olan oldu..Kızım ben hiiç birşey yapmadım.Sadece yorulmuştum.Kestiemeden, kısa yoldan... dedi ve hıçkırıklarını tutamadı.Daha şiddetli ağlıyordu.

Bir Genç Kızın HikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin