𝕄𝕪 𝕨𝕠𝕣𝕤𝕥 𝕟𝕚𝕘𝕙𝕥𝕞𝕒𝕣𝕖

~Κεφάλαιο 9~

Η Leona άνοιξε τα μάτια της και κοίταξε την ώρα στο κινητό της. Ήταν εφτά και είκοσι. Ξεφύσιξε εκνευρισμένα και σηκώθηκε από το κρεβάτι της. Πήγε στο μπάνιο και ετοιμάστηκε στα γρήγορα. Πήρε την τσάντα της και πήγε στην κουζίνα. Πάνω στο τραπέζι υπήρχε ένα χαρτάκι που έλεγε "αγάπη μου έτυχε κάτι έκτακτο στην δουλειά και έπρεπε να φύγουμε γρήγορα. Σου αφήσαμε λεφτά δίπλα από το σημείωμα. Σ'αγαπάμε πολύ, μπαμπάς και μαμά". Έσκισε το χαρτάκι και το πέταξε στον κάδο. Έπειτα πήρε τα λεφτά, τα έβαλε στην τσάντα της και βγήκε από το σπίτι. Μπροστά από το σπίτι της ήταν παρκαρισμένο ένα μαύρο αυτοκίνητο. Της φάνηκε λίγο παράξενο αλλά δεν ασχολήθηκε παραπάνω. Άρχισε να περπατάει προς το σχολείο. Η πόρτα όμως από το αμάξι άνοιξε και άκουσε αυτόν που δεν ήθελε να ακούσει ποτέ ξανά στην ζωή της.

Hoseok:Leona

Φώναξε αλλά εκείνη δεν του έδωσε σημασία και επιτάχυνε τον βηματισμό της. Ο Hoseok άρχισε να τρέχει για να την προλάβει. Όταν την έφτασε μπήκε μπροστά της και εκείνη σταμάτησε απότομα.

Leona: Τι θες?

Ρώτησε προσπαθώντας να συγκρατήσει τα νεύρα της.

Hoseok:Ήρθα να σε πάρω

Leoan:Δεν χρειαζόταν

Πήγε να φύγει αλλά ο Hoseok την έπιασε από το μπράτσο και την σταμάτησε .

Hoseok:Leona σε παρακαλώ

Η Leona τραβήχτηκε από το κράτημα του και του φώναξε.

Leona:Εγώ σε παρακαλώ Hoseok! Σταμάτα! Δεν βλέπεις πως κάνεις χειρότερα τα πράγματα? Γιατί ασχολείσαι μαζί μου?

Hoseok:Γιατί λυπάμαι για όλα αυτά που έκανα!

Της φώναξε και αυτός. Η Leona αμέσως χαλάρωσε και με ήρεμο τόνο στην φωνή της του απάντησε.

Leona:Πλέον είναι πολύ αργά. Θα σε παρακαλέσω να μην μου μιλήσεις ξανά. Αλλά αν είναι να μου μιλήσεις θα είναι μόνο για τα μαθήματα και για τις εργασίες που θα μα βάζουν να κάνουμε μαζί

Και έφυγε αφήνοντας τον να στέκεται εκεί.

_______________________

Η μέρα κύλισε γρήγορα και ο Hoseok δεν την ενόχλησε καθόλου. Η Leona γύρισε στο σπίτι της και πήγε στο δωμάτιο της. Άφησε την τσάντα της και πήγε στην κουζίνα. "Ακόμα δεν γύρισαν" σκέφτηκε. Έφυγε από την κουζίνα και πήγε ξανά στο δωμάτιο της. Σήμερα ήταν η μέρα όπου θα πήγαινε στον Hoseok για την εργασία και ένοιωθε απαίσια. Ένοιωθε όπως εκείνη την ημέρα.

~Flashback~
Η Leona γύρισε κλαμένη στο σπίτι της. Ευτυχώς οι γονείς της έλειπαν. Έτρεξε στην κουζίνα και πήρε ένα μαχαίρι. Ο Hoseok την είχε χτυπήσει για μια ακόμη φορά και μάλιστα πολύ άσχημα. Ανέβηκε γρήγορα τις σκάλες και πήγε στο μπάνιο. Κάθισε στην μπανιέρα και με δάκρυα στα μάτια άρχισε να χαρακώνεται με μανία μέχρι που έκοψε και τις φλέβες της. Ο πόνος ήταν αφόρητος και το αίμα ασταμάτητο. Αυτή τη φορά έκλαιγε πιο πολύ και αυτό ήταν από τον πόνο. Το μόνο πράγμα που θυμόταν πριν κλείσει τα μάτια της ήταν την μητέρα της να τρέχει καταπάνω της.
~End of flashback~