Love Hurts

Hoofdstuk 16

Pov Harry 

Pov Harry

Louise komt na 5 minuten weer binnen maar zonder Eva. ‘Waar is Eva’ vraag ik aan haar als ze naast me komt zitten. ‘Die is naar huis, ze wilde niet meer met jullie werken en ze heeft mij tot nieuwe leider benoemd.’ WAT? Ik kijk de rest aan en ik zie dat iedereen verbaast kijkt. ‘Ik geloof je niet’ zegt Emma ‘zoiets zou Eva nooit doen’. De rest knikt. ‘Blijkbaar is ze niet wie jullie denken dat ze is’ zegt Louise vals. Ik sta op en ik been de kamer uit. Hoe kan ze zoiets doen. Ik sla de hoek om en ik zie iemand in elkaar zakken. Ik ren ernaartoe als ik dichterbij kom zie ik dat het Eva is..‘EVA’ roep ik maar ze reageert niet meer. Ik kniel naast haar en zie dat ze haar ogen gesloten heeft. Ik schuif mijn armen onder haar knieën en onder haar rug. Ik ren naar mijn auto en ik leg Eva op de achterbank. Ik ga voorin zitten en ik rij weg, richting het ziekenhuis. Als we bij het ziekenhuis aankomen, rennen er meteen doktoren met een brancard naar buiten. Ze tillen Eva op en brengen haar naar binnen. Ik wil er achteraan lopen maar ik word tegen gehouden. Ik bel Louis

L; Hey Hazza waar ben je?

H; Het ziekenhuis

L; Wat is er gebeurt

en ik hoor de paniek in zijn stem. Op de achtergrond hoor ik de rest praten, zo te horen sta ik op de luidspreker.

H; Ik zag haar in de gang en toen zakte ze in elkaar en was ze buitenwesten, en ze wordt nu onderzocht.

L; Shit man, we komen er nu aan tot zo

Ik hang op en ik loop naar een van de zusters die net Eva’s kamer uitlopen. ‘Hoe gaat het met haar’ vraag ik meteen. ‘Ze is in een kritieke toestand over een half uur weten we meer’. Ik zak neer op de grond en ik begin zachtjes te huilen. Ik voel dat iemand een arm op me heen slaan en als ik opkijk zie ik dat de jongens en Emma voor me staan. ‘Hoe gaat het met haar?’ vraagt Emma als ze even opgehouden is met huilen. ‘Het is nog kritiek’ fluister ik ‘ze wordt nu onderzocht’. Emma barst in huilen uit. Louis loopt naar haar hoe en trekt haar in een knuffel. ‘We moeten Rochelle en Lola nog bellen’ zegt Liam en hij staat op en loopt weg. Een kwartiertje later komen Rochelle en Lola huilend de gang in stormen. Liam en Niall staan meteen op en geven ze een knuffel. ‘Familie van Eva?’ vraagt een zuster. Ik sta op ‘ik ben haar vriend’. De zuster wenkt me en ik mag Eva’s kamer binnen. Ze is lijkbleek en haar perfecte bruine haren liggen als een waaier om haar hoofd. Ik loop naar haar toe en ik pak haar hand, ik schrik want hij is helemaal koud. ‘Is..Is ze dood?’ vraag ik voorzichtig aan de zuster. ‘Nee, ze slaapt’ ik haal opgelucht adem. De zuster loopt de kamer uit zodat ik even alleen met Eva kan zijn. ‘Lieve Eva, vanaf het moment dat we tegen elkaar opbotste was ik verliefd op je. Ik ben in geen jaren zo gelukkig geweest. Elke keer als je naar me lacht, is er weer een vuurwerk van vlinders in mijn buik’ ik stop even en ik kijk naar haar gezicht ‘ik wil je niet kwijt Eef nooit, wat er ook gebeurt ik blijf altijd bij je’. Ik pak haar hand en ik geef er een kusje op ‘ik hou van je’. Ik wil haar hand loslaten en de kamer uitlopen. Als ze mijn hand stevig vastpakt ‘ik hou ook van jou Hazza’ fluistert ze zacht. ‘Je bent wakker’ en ik geef haar een dikke knuffel en een kus. ‘Hoelang ben je al wakker’ vraag ik, ze grinnikt ‘lang genoeg om jou te horen praten’ ik kijk haar nep-boos aan. ‘Sorry’ zegt ze snel en ze geeft me een kus. ‘Het is al goed hoor maar ik denk dat ik nog een kus nodig heb om er helemaal over heen te zijn’ zeg ik met een grote grijns. Ze geeft me een zacht kusje op mijn neus. ‘Ik roep de dokter even’ ze knikt. Ik loop de gang op en iedereen kijkt me vragend aan ‘ze is weer wakker’ zeg ik stralend en iedereen juicht. De dokter controleert alles nog even en dan mag ze naar huis ‘ze moet wel elke dag deze medicijnen innemen’ en hij laat een doosje met pillen zien ‘en de eerste week kan ze nog geregeld flauwvallen, dat kan een of twee keer per dag zijn maar als ze vaker dan drie keer flauwvalt moeten jullie weer terug naar het ziekenhuis komen’ we knikken. ‘Hoe komt het dat ik zo vaak flauw kan vallen’ vraagt Eva. ‘Je ribben zijn gekneusd en je hebt een klap tegen je slagader gehad en daardoor kan die wel eens te weinig bloed naar je hoofd laten stromen, en dan kan je flauwvallen’ hij kijkt mij even aan en zegt: ‘je mag haar de komende week geen seconde alleen laten, zelf niet als ze naar de WC gaat ofzo, en ‘s nachts moet ze om het uur wakker gemaakt worden’ ik knik. Ik sla mijn arm om Eva heen zodat ze op me kan steunen, en samen lopen we naar buiten. Er staan heel veel fotografen, maar Niall heeft gelukkig de auto al voorgereden zodat we meteen weg kunnen rijden. Niall zet mij en Eva bij mijn appartement af en rijdt dan met de rest weg want Eva heeft veel rust nodig en dat gaat niet met zoveel mensen. ‘Ga maar op de bank zitten’ zeg ik ‘ik maak een kopje thee en ik pak een dekentje voor je en je moet maar bedenken wat je wilt doen’. Ik loop naar de keuken en ik schenk twee glazen vol met heet water. ‘Hier’ zeg ik als ik Eva haar mok geef en ik leg een dekentje over haar heen. ‘Wil je bij me liggen’ vraagt Eva als ze naar zich op de bank klopt. Ik knik en ik ga naast haar liggen en ik sla mijn armen om haar heen en ze legt haar hoofd op mijn borst. ‘Hazz’ ik knik ‘wat is er Eef’. Ze zucht even en gaat overeind zitten. ‘Toen ik zei dat ik na de WC moest werd ik gebeld en toen ik terug wilde lopen kwam Louise naar me toe en ze zei dat je niet van me hield en dat ik moest stoppen met het project en dat ik moest zeggen dat zij de leider moest worden in plaats van ik’ ‘wat! Waar slaat dat nou op’ zeg ik verontwaardigd. ‘Ik zei dat je wel van me hield en dat ik niet zou stoppen en doen sloeg ze me in mijn buik en ik viel op de grond en toen trapte ze nog een paar keer in mijn buik en tegen mijn ribbenkast’ Shit, ik schrik echt hoe kan ze dat nou doen, ik bal mijn vuisten. Eva pakt ze vast ‘Harry er is niets aan te doen het is gebeurt en ik leef nog, het is oke’ ‘het is niet oke Eva wat als je dood was gegaan’ ik probeer mijn tranen in te houden. Eva ziet dat ik moet huilen en ze gaat op mijn schoot liggen en ze slaat haar armen strak om me heen. ‘Ik hou van je Eva voor altijd’ zeg ik tegen haar haar. ‘Weet ik toch gekkie’ ze duwt me een stukje van zich af een kijkt me in de ogen. Ik glimlach en druk een kusje op haar mond. Ze duwt me langzaam achterover en gaat op me liggen. ‘Je moet rustig aan doen dame’ zeg ik. ‘Ik denk dat dit heel goed helpt om me beter te maken’ zegt ze giechelend. Ik grijns en ik kus haar weer.