Love Hurts

Hoofdstuk 24

Pov Kate (was Eva maar nu is Eva Kate)

------- De dag van Kate’s 20ste verjaardag -------

‘Happy birthday to you, happy birthday dear Catherine, Happy birtday to you’ ik kreun even en ik open mijn ogen en mijn ouders en wat familie en vrienden staan in mijn kamer. Ik kijk snel of ik Harry en de rest van de jongens en meiden zie, maar ze zijn er niet. ‘Happy birthday nichtje’ gilt Elvira mijn nicht die ook 20 is. Ze spring naast me op mijn bed en geeft me een groot pak. Ik maak het open en er zitten twee glitterende hakken in. ‘Wow El ze zijn super’ en ik geef haar een knuffel en ze straalt helemaal. Dan lopen nog wat neefjes en nichtjes naar mijn bed en geven me een pakket. Er zitten allemaal sieraden in. Allemaal zilver en roze met veel diamanten. Ik geef ze allemaal een knuffel en ik bedank ze. Het is echt super. ‘Nu ik’ giebelt mijn moeder (Elisabeth) en ze geeft me een grote hoes ‘het is ook van je vader’. Ik maak de hoes open en mijn mond valt open. ‘Kate je vangt vliegen’ zegt Elvira en ik klap mijn mond dicht. Het is een lichtroze jurk met een strak bovenlijfje die iets wijder uitloopt bij mijn heup. De voorkant is iets korten en komt tot net boven mijn knieën. En om mijn middel zit een zilveren riempje met mijn initialen. ‘Wow’ zucht ik ‘hij is echt geweldig mam en pap’ ik geef ze een knuffel en een kus. ‘Je moet hem vanavond aandoen met mijn schoenen en de sieraden’ jubelt Elvira en ik grinnik. Dan loopt mijn oma (Victoria) naar voren een geeft me een grote doos. Ik maak hem open en weer valt mijn mond open. ‘Deze is vroeger van mij geweest en nu geef ik hem door aan jou’ en ze zet een kleine zilveren kroon op mijn hoofd, die helemaal schijnt door alle diamanten. Ik krijg bijna tranen in mijn ogen en ik geef oma een knuffel. En dan komen mijn ooms en tantes met een klein paketje. ‘Een sleutel?’ vraag ik verbaasd als ik het pakketje heb opengemaakt. Ze knikken heftig en dan komt Eleonor (de moeder van Elvira) naar voren en ze geeft me een mapje. ‘OMG’ gil ik ‘dit meen je niet!!’. Eleonor knikt ‘het is het wel’ ‘wat is het Katieee’ zeurt Elvira. ‘Een paleis op f*cking Ibizaaaa’ gil ik. Elvira begint ook te gillen en trekt het boekje uit mijn handen en bekijkt de foto’s. Het is een groot roze met wit gebouw met wel 150 kamers! ‘Dankjulliewel’ gil ik en ik loop iedereen nog een keer langs om te knuffelen. ‘En nu taart’ en ik ren naar beneden met iedereen achter me aan. Op de tafel staat een taart met 3 verdiepingen. ‘Jummie’ mompelt Elvira als ze een likje slagroom opeet. ‘He’ roep ik ‘wacht op mij’ en ik snij voor iedereen een groot stuk af. ‘Hwlk’ mompel ik en iedereen moet lachen. Opeens voel ik allemaal slagroom over mijn gezicht druipen, als ik me omdraai staat Elvira achter me te grijnzen met een bus slagroom in haar hand. ‘Dit is oorlog El’ roep ik en ik pak een bus slagroom van tafel en ik spuit haar gezicht onder. ‘Meiden wat doen jullie nou?’ vraagt mijn moeder, Elvira en ik giechelen en mijn moeder schud haar hoofd. ‘Omkleden want vanavond is er een feest’ ‘jaaa’ glit Elvira en ze trekt me mee naar de make-up room. En ja mij suite heeft een make-up room. ‘Ga eerst maar even douchen en was je haren goed’ beveelt Elvira me, ik doe wat ze zegt en een half uur later stap ik uit de douche. Ik heb ook nog snel even mijn benen geschoren. ‘Lunchen’ roept Eleanor. We rennen naar beneden en eten snel en dan gaan we snel verder met onze make-over. We lakken onze nagels, reinigen ons gezicht en maken ons mooi op. ‘Meiden het is twee uur en over een uur komen de eerste gasten’ roept mijn vader (William). ‘Snel omkleden en dan gaan we naar beneden’ roept Elvira. Ik lach die meid schiet altijd in de stress. ‘El we hebben nog een uur en we moeten ons haar ook nog doen’. Ik trek mijn jurk aan en ik doe mijn sieraden om. Elvira steekt mij haar losjes op en schijft het kroontje in mijn haar. ‘Je ziet er perfect uit Kate’ jubelt Elvira. Ik bekijk mezelf in de spiegel. Ik heb mijn roze jurk aan en mijn zilveren hakken, mijn lippen zijn licht roze, ik heb lichte blosjes op mijn wangen en mijn ogen zijn ook lichtrozen. Elvira heeft een lange blauwe jurk aan en ze is ongeveer hetzelfde opgemaakt als ik alleen zijn haar ogen blauw in plaats van roze. ‘Selfie’ roept   Elvira en ze pakt haar telefoon. We maken foto’s in de spiegel en we trekken nog een paar gekke bekken. ‘Ik zie je zo’ en El geeft me nog een knuffel. Ze loopt alvast de balzaal in en ik loop naar de trap van het balkon waarop ik binnenkom. ‘Hier presenteren wij u Catherine Elizabeth Victoria Anastasia kroonprinses van het Verenigd Koninkrijk’. Ik hoor geklap en geschreeuw. Ik zucht diep. ‘Je kunt het meisje’ fluistert mijn oma en ze geeft me een knuffel en dan gaan de deuren open. Als ik het bordes oploop hoor ik allemaal oh’s en ah’s. Ik glimlach flauw. Ik scan met mijn ogen de zaal om te zien of Harry en de rest nog is gekomen, maar ik zie niemand. Ik hou mijn tranen in want het zou nogal raar zijn als ik nu zou gaan huilen. Langzaam loop ik de trap af. Van alle kanten wordt ik gefeliciteerd door allerlei koninklijke mensen van over de hele wereld. ‘Katieeee’ hoor ik een bekende stem gillen en ik draai me om en daar staat mijn beste vriendin. Anne, ze is het nichtje van de koning van Spanje. ‘Annnnnn’ roep ik en ik ren op haar af. We geven elkaar een dikke knuffel en er worden allerlei foto’s gemaakt maar daar trekken we ons niets van aan. ‘Ik heb je zo gemist’ zegt ze als we uit de drukte zijn gelopen ‘ik jou ook, je raad nooit wat ik heb gekregen voor mijn verjaardag’ ‘wat?’ roept Anne enthousiast. ‘Een villa op Ibizaaaaa’ ‘neeeee’ ‘jawel’ ‘omg, dat is geweldig dan kunnen we daar de zomer doorbrengen’ ‘jaaa’ gil ik voordat ik wordt weggehaald door mijn moeder. ‘Het diner is geserveerd en jij moet het aankondigen’ ik knik en ik loop het bordes. ‘Mag ik even jullie aandacht?’ vraag ik door de microfoon. ‘Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken dat jullie hier zijn’ *geklap* ‘Nu verzoek ik jullie om plaats te nemen in de eetzaal want het diner is geopend’. Iedereen klapt weer en loopt naar de eetzaal. ‘Kate’ hoor ik nog. Ik draai me om en daar staan Emma, Lola, Rochelle en Perrie. Ze rennen op me af en trekken me in een knuffel. ‘Sorry’ zeggen ze allemaal snikkend. ‘Jullie moeten geen sorry zeggen, ik had het jullie moeten vertellen’ en ook bij mij stromen de tranen over mijn wangen. ‘Best friends forever’ gilt Perrie ‘grouphug’ en we geven elkaar een dikke knuffel. ‘Kom we gaan eten’ zeg ik en ik trek ze naar de eetzaal. ‘Jullie vangen vliegen’ giechel ik als ik hun gezichten zie. ‘Wow, het is prachtig’ mompelen ze. Ik trek ze weer mee naar mijn tafel en we gaan lekker eten. ‘Zijn de jongens er ook’ vraag ik als we aan het eten zijn. De meiden kijken elkaar aan en schudden hun hoofd. Een steek gaat door mijn hart. ‘Okey’ mompel ik. En ik sta op ‘excuseert u me ik moet even naar de toiletten’ en ik draai me om en loop weg. De hele eetzaal is stil gevallen. Ik begin nog sneller te lopen. Als ik in de toilet ruimte sta zak ik op de grond. Hij wil me niet meer terug. Ik ben hem kwijt. Ik veeg mijn tranen weg en ik werk mijn make-up bij. UIt de eetzaal hoor ik vrolijk gelach en geklets. Daar heb ik even geen zin in. Ik loop het balkon op en ik kijk naar buiten. Het is al donker. Ik hoor voetstappen achter me en ik verstijf. Ik durf me niet om te draaien. Dan slaat iemand twee handen voor mijn ogen...

Wie is dat? Haar stalker misschien?.....