Bazen kendi kendime "Ben Tarkan mıyım" diyorum
Televizyon öldü diyemeyiz belki ama YouTube hızla büyüyor diyebiliriz.
Küçük yaştakiler için ilk başlarda sorumluluk hissetmiyordum. Çünkü bu kadar geniş bir kitleye hitap etmiyordum. Şimdi daha dikkatliyim her yaştan izleyenim var. Çocuklar, genç kızlar, erkekler, anneler hatta inanır mısınız babalar bile...
Sokakta gezerken gerçekten bazen "Tarkan mıyım acaba" diye kendimle dalga geçiyorum. Çok tanıyan oluyor, koşa koşa sarılanlar var. Harika bir şey bu.
Her YouTuber ya da sosyal medya fenomeni aynı miktarda kazanmıyor. Hayatımı güzel sürdürebilecek kadar kazanıyorum internetten ama tabii benim diğer artım kendime ait bir markamın olması.
Bence bizler eğitim verilirken örnek gösterilecek olan YouTuber'lar olduk.
Gelen 10 yorumdan 8'i beni şoklara sokuyor. Hepsi birbirinden ilginç.
Benim hedefim hep konsepte olmayanı eklemek oldu. Örneğin makyaj videosu herkes çekiyor fakat ben muhabbet ve tiplemeler kattım.
Yeni konseptimde dünyayı geziyorum hedefim her cuma başka bir yerde olmak.
Üniversitede psikoloji okuyorum ve tahminimce iki seneye kadar mezun olurum.
Hayatımda YouTuber'lık olmasaydı beni muhtemelen bir psikolog olarak görebilirdiniz ilerde, çok garip değil mi?
YouTube'u bir basamak olarak görerek başlamadım. Diğer YouTuber arkadaşlarımın da öyle yaptığını sanmıyorum. Belli bir zaman sonra önünüze fırsatlar çıkıyor siz de değerlendiriyorsunuz.
Dijital ölmez, şekil değiştirir
Bence artık televizyon sıktı ya! İnsanlar televizyonda gördükleri saçma sapan programlardan bayıldılar. Farklı bir eğlence arıyorlar.
Sosyal medya platformlarının hepsi bitse de dijital asla ölmez, sadece şekil değiştirir.
"O kadar takipçiniz var iyi örnek olmalısınız" diyenler çıkıyor karşıma. Ben iyi bir örnek olmadığımı ama iyi örnek olmamız gerektiğini de düşünüyorum.
Sokakta çok kişi geliyor yanımıza. Hatta bir keresinde Emre Belözoğlu ile aynı organizasyonda bulunduk. Yanlış anlamayın Emre Abi'yi çok severim ama orada Emre Abi'den çok benimle fotoğraf çektirdiler (gülüyor).
YouTube'dan önceki hayatımda manav olan babama yardım ediyordum, garsonluk, komilik, pazarda tezgahtarlık yapıyordum. Onların yanında şimdi kazandıklarım tabii çok büyük paralar...
Bu işten kazanacağınız ilk parayla ruhunuzu şeytana satmış oluyorsunuz. İlk para size tatlı geliyor ve "Bu artık bir iş" demeye başlıyorsunuz.
YouTube benim için asla bir basamak değil. Biraz iddialı olacak ama sosyal medyanın Acun'u olmak varken neden film çekmek isteyeyim? Bir film yapacak olsam bile yine YouTube'da yayınlarım.
Burada sizin kendi imparatorluğunuz var. Televizyon dünyasında kayıp bir oyuncu niye olayım?
