A Million Dreams (The Journey Of The Dreamers)

1 Maastricht University

~~~~~~~~~~~~~~~~~
Amethyst Nyanza Alexandria
~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sometimes, we are looking forward for what is your life in the future and sometimes you realized that you are putting yourself in suffering because you are always think about the bad things that may happen in the future. Just always think positive and you will realize that the life must go on and the destiny will give you that things the you deserve and the things that destined to be yours.

Panibagong quote of life again sa diary ko. I always write a quote in my diary that inspire to looking forward for the good day and better tomorrow.

By the way, I am Amethyst Nyanza Alexandria Quincy but call me Ana. Hindi lang halata sa itsura ko pero 17 years old palang ako. Ang mama ko ay si Rebecca Quincy at kasalukuyan syang nasa Canada dahil sa negosyo na naiwan ni papa sa kanya at ang papa ko naman ay si Alexander Quincy na namatay noong 7 years old palang. Isa syang sundalo ng United States of America pero meron syang isang maliit ba company na ipinangalan nya kay mama.

Ang kasama ko lang dito sa bahay ay yung lola ko sa side ni mama na si Lola Amelita na 62 years old na pero malakas parin ang katawan. Pati rin ang tita ko na Kapatid ni Mama na si Tita Rainalyn Asuncion na isang chef sa isang restaurant dito sa Manila at ang ate ko na isang sikat na fashion designer, sya si Amber Razzmica Iris Quincy.

Actually, bagong lipat lang kami dito sa binili ni ate na bahay. Meron itong second floor at sa labas ng bakuran ay may shop si ate para sa gustong magpatahe ng gown.

"Ana, this is your first day in your new school"- sigaw ni tita Raina sa labas ng kwarto.

Napabalikwas ako ng bangon dahil sa sinabi ni tita.

"My God! Ayokong ma-late sa first day ko!"- agad akong bumangon at tinungo ang Cr.

Naligo, nag-toothbrush at pagkatapos ay isinuot ang bagong uniform.

Lumabas na ako ng kwarto ko at dederetso na sana ako sa labas ng tawagin ako ni Ate Iris.

"Ana. Hindi ka muna ba mag-aagahan bago ka pumasok?"- tanong ni Ate sa akin.

"Hindi na po ate, sa school na lang po ako kakain. Sige ate, mauna na ako"- wika ko.

"Sige mag-iingat ka ah"- wika ni ate sa akin.

Lumabas na ako ng bahay at agad naglakad palabas ng subdivision. Nag open naman ako ng Facebook habang naglalakad.

Doon ko nakita yung post ng Maastricht University at model nila ay isang lalaki na maputi at may maamong mukha pero bakit may pakiramdam ako na hindi sya magandang ehemplo at hindi sya nababagay na maging model ng School.

Nang makalabas na ako ng village ay agad akong pumara ng taxi.

"Saan po tayo miss?"- tanong sa akin ni manong driver.

"Sa Maastricht University po tayo kuya"- sagot ko naman at agad naman kaming umalis.

Ewan ko pero hindi maalis sa isip ko yung lalaki sa picture. I have a strong feeling that with his angelic face hiding a Satan like attitude.

"Nandito na po tayo miss"- wika ni manong driver at agad naman akong nagbayad.

Pagbaba ko ng taxi ay sumalubong sa akin ang isang napakalaking front gate.

Naaalala ko tuloy yung nabasa kong article about sa university na ito. Sabi doon, this university was owned by Victorino Maastricht. Victorino Maastricht is a famous Engineer slash Doctor and his wife is Feliciana Fonacier Maastricht that a famous fashion designer and a college professor.

They had two sons, the eldest is Dmitri Jacob Maastricht and he was the principal of Maastricht University and the youngest is Razzle Rackley Maastricht that also a student of Maastricht University.

Pumasok na ako ng gate at agad na nilapitan yung guard.

"Kuya, saan po yung admition office?"- tanong ko sa guard.

"Diretsohin mo lang iyan tapos yung unang pinto sa Fonacier Building ay yung admition office. Makikita mo naman sa taas yung nakasulat na Fonacier Building"- wika nung guard.

"Salamat po kuya"- wika ko bago umalis.

Tinungo ko yung sinasabi nya at naroon nya yung nakasulat na Fonacier Building. Kumatok ako sa unang pinto.

"Come in"- wika ng isang boses babae sa loob. Binuksan ko naman yung pinto at nakita ko yung babae.

"Good morning madam. I'm Amethyst Nyanza Alexandria Quincy. I am a new transferee here and I want get my schedule"- wika ko.

"Okey, just sit first. I have to test you before I give your schedule."- wika nya at naupo naman ako sa upuan na nakaharap sa kanya.

Nabasa ko naman yung name plate nya na nakapatong sa table nya. Sya si Assistant principal Wisteria Schauss.

"I have questions here. Pick one to be your question"- wika nya sabay labas ng bowl na may lamang mga envelope.

Kumuha ako ng isa at ibinigay ko naman sa kanya ito. Binuksan nya ito at agad akong tinanong.

"Why did you chose this school to be your second home?"- tanong nya na agad ko namang sinagot.

"I choose this school because it has a history of successful and some of successful people was graduated here. I have a million of dreams and I want to reach all of it. And of the history of this school, this is only school that I know that can help me to accomplish my dreams. I know I'm just a little girl but I have a million Dreams to accomplish"- wika ko at bigla nyang inabot yung envelope.

"This is your schedule and have a good day"- nakangiti nyang pagkakasabi at agad naman akong lumabas ng office nya.

"You will have a good day, Ana"- nakangiti kong bulong sa sarili ko at agad kong hinanap ang room ko para sa first subject at ang first subject is History.

Ang sabi parang pang college na ang teaching techniques na ginagamit dito kahit na highschool palang.

"This will be my first heavenly day"- wika ko sa sarili ko habang hinahanap ko yung room ko.

........