Chapter 10: Unlucky Day

176 20 0
                                    

Westep's POV:

Yehey Amma sah excited to meet my soon-to-be---- ayy crush LANG nga daw pala ni insan yun baka mabato na naman niya ako ni pillow :3 it's sah ouchy you know T^T she's always keep on hurtin me maybe she don't love me huhuhuhu Mommy T^T

ok whatever in that mean girl hihihi but i love her a lot ;)

opss by the way I'm Westep hello ^.^v

Westep Kylei Seo Carter

-Model

-Pretty sister of a super model Kert Seo Carter

-Super Kind

-Mature (please believe me)

and magkamukha yung family namin ni Elohcin actually pareho lang talaga kami kasi like her pati yung kuya ko model and magkaage lang yung kuya namin and super dupper close sila

wag ka yong maingay kay Elohcin ah crush ko kuya niya eh gggggggggg Oppa *.*

"ouch!!"

shit ouch argggg ansakit ng paa ko naka 5 inch heels lang naman ako at may siraulong lalake ang lumatakbo ang nakabungo sa akin

"shit"

tumayo agad siya hinihintay ko siyang itayo ako

"hey you jerk did'nt you help me?! you're the one who fault for this!"

tumayo na ako but ansakit parin ng paa ko maybe may galos siya dahil nakadress ako kaya sure akong meron

"ehh bat ka kasi humaharang sa daanan?!"

what the??!! grrr the nerve of this jerk!

"No! GRRR YOU'RE the one who bangga me so say sorry mister jerk who ever you are!"

the attention of the people was on me opss with this shitty thing din pala

"ang arte mo ahh nabangga lang kung makareact parang inano na kita tsk"

pinagpagan niya yung pants niya dahil pareho kaming bumagsak dahil sa pagbangga niya

"so grrr why you're running in this kind of place duh you're should be matured so act on what you're age"

haha nice one nagsalita ang matured

"bakit masama ba eh bata pa naman ang istura ko ah.. at bakit masamang tumakbo pano kung may mamamatay tao na humahabol sa akin tapos a--"

i cut his word

"don't be O.A ..yeah you've a point on that and what is my point don't run if theres NOTHING EMERGENCY!!! DOPE"

unti-unting nagsalubong yung kilay niya andd Oppa i'm so scared now >.<

"kanina kapa nakakadami sa akin ah miss!! bakit na pano kaba?"

halata sa voice niya na pinipilit niyang ikontrol yung anger niya sa akin

tinignan ko yung leegs ko and sabi na nga eh andaming gasgas mga 1 week ko pa tong papagalingin mabuti nalang at wala na kaming pictorial and project this month kung hindi lagot ako kay manager

"this can you see this! hindi mo ba alam na malaki ang epekto nito sa akin?!"

minanage kong gawin irritable ang voice ko para maitago ang pagkatakot ko sa kanya

"haha! ang arte yan lang ba?! kahit nga kapatid kong maliit makakaya na tiisin yan kapiranggot na galos na yan!!"

what?! hindi niya lang alam tsk parang naaasar na ako ah

Ms.ReboundTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon