2.bölüm

598 30 23
                                    

Zil çaldı ve sızlandım. Tüm sınıf arkadaşlarımın aksine bu günden nefret ediyordum. Biliyorum mutlu olmalıyım; okul bitti. Bitmekten daha fazlası, bu benim son yılımdı. Ama mutlu olamam çünkü bu Rhonda’nın yanında çalışacağım başka bir yaz demekti.Üvey kardeşlerimin – kendilerinin iki katı yaşta olsalar bile- ünlülerin dikkatini çekmeleri için beni onlara yardım etmeye zorlayacakları başka bir yaz olacaktı.Sosyeteye girmeye çalışan bu kızları hiçbir şey durduramazdı. Onların tek hayali ünlü biriyle evlenmek ve ‘hayallerindeki hayatı’ yaşamaktı. Kim bu kadar aptal olabilir? Cidden, bunu isteyen var mı? Biliyorum bu onlarla son yazımdı, çünkü bundan sonra Üniversite için ayrılıyordum ve geri dönmeyi de planlamıyordum. Tıp okuyacağım, diplomamı alacağım ve dünyayı dolaşarak yapabileceğim kadar insana yardım edeceğim. Annem hep bir doktor olmamı ve insanlara yardım etmemi isterdi, babam bu merkezi açtığı zaman burada çalışabileceğimi umuyordu. Şimdi bir daha buraya asla dönmeyi düşünmüyordum, bana bu merkezin eski halini hatırlatan ünlü insanlara yardım etmeyi düşünmüyordum. ‘’Ella, hadi sırandan ayrıl!’’ bir erkek sesi duydum ve Charlie’nin gözleriyle buluşmak çin bakışımı yükselttim. Charlie benim en yakın arkadaşım, sıfıra yakın saç kesimi ve sıcak ela gözleriyle sevimli ve eğlenceli esmer. Çocukluğumuzdan beri arkadaşız ve akıl sağlığımı korumamda bana her zaman yardım etti. Tanrı ruhunu kutsasın. Eğer olmasaydı aklımı çoktan kaybetmiş olurdum. ‘’Eve gitmek istemiyorum.’’ Sıramı yüzümle selamlarken mızmızlandım. Auvv, bu acıttı. ‘’Biliyorum ama okul bittiğinde okulda kalmaya devam edemezsin! O sevimli poponu hareket ettir.’’ Kolumu çekerken dalga geçti. ‘’Ne poposu?’’ sordum ve kıkırdadım. Şu şekilde ifade edelim; popom en çekici özelliğim değil, kimse bunu farketmez ve Charlie bunu bilir. ‘’Asla bir tanesine sahip olmadım.’’ ‘’Bir tanesine sahipsin ve böyle yaparak sadece işleri zorlaştırıyorsun, yani ayağa kalk! Beni güç kullanmak zorunda bırakma.’’ Israr etti ve kıkırdadım. Star Wars hayranı olabiliriz veya olmayabiliriz. ‘’Tamam,tamam.’’ Derin bir iç çekmeyle onayladım. Sınıf boştu ve testlerimi ve defterimi çantama attım, ayağa kalktım. Charlie bana canlı bir şekilde gülümsüyordu, ama ben onun kadar heyecanlı değildim. O yazları severdi çünkü ailesiyle bir sürü şey yaparlardı, dışarı çıkar ve eğlenirlerdi. Çok şanslıydı,harika bir ailesi vardı.Biraz fazla koruyucuydular, öyleydiler çünkü onu çok seviyorlardı. Her zaman söylerim ailesi beni evlat edinmeli ve birlikte harika bir aile olmalıyız. ‘’Bu arada sana bir sürprizim var,’’ okulun dışına doğru yol alırken Charlie konuştu. Bu yeri özleyeceğim, burası benim sığınağımdı.Populer değildim, çok az arkadaşım vardı ama Rhonda’ya karşı özgürdüm ve bu dünyadakı en güzel şeydi. Kollarımla etrafına sarıldım ve kaşlarımı kaldırdım, ‘’Ve bu ne olabilir,oh sevgili Charlie?’’ onunla alay ederek, en harika sosyete aksanımla konuştum. Ailesi oldukça zengindi. Benimkilerinde harika kazancı vardı, hadi ama ünlüler için bir dinlenme merkezleri vardı. Ama bu bana bir pound bile kazanç sağlamıyordu. ‘’Babam Üniye gitmeden önce eğer bir adam olmak istiyorsam öyle davranmam gerektiğini söyledi, yani bu yaz çalışacağım,’’ onun çalışmaya başlaması oldukça merak uyandırıcıydı. Birlikte tıp okumak için Üniversiteye gideceğiz. Gelecek için bir çok planımız var. Bu yazın bitmesi için sabırsızlanıyorum. ‘’Ve aklında ne var?’’ arabaya ulaştığımızda sordum, eski bir kamyonet. Bunun bir klasik olduğunu söylüyor, bu yüzden ona hakaret ederken dikkatli olmalısınız.Bu kamyonu tamir etmek için çok fazla zamanını harcıyor. Cidden, o tamamen takıntılı. Benim tüm gördüğüm metal ve plastik iken o aracında ruh ve kalp görüyor. Arkadaşım çok özel. ‘’Doğrusu, çoktan bir işe sahibim.’’bir beyefendi gibi kapımı açarken konuştu. Charlie çok iyi bir terbiyeye sahipti ve bunun için Bayan St. James’e teşekkür etmeliydim. Ne sevimli bir kadın. ‘’Tahmin et nedir? Bu yaz yalnız olmayacaksın.’’ Orada donakaldım, yüzümde inanmayan bir ifadeyle ona bakıyordum. Bir şeylerin anlaşılır hale gelmesi için birkaç kez göz kırpmak zorunda kaldım. Ama hayır, hala onun kamyonetindeydik ve bana eğlenmiş bir gülümsemeyle bakıyordu. ‘’Lanet olasıca benimle dalga mı geçiyorsun?’’ bağırdım ve kahkaha attı. Charlie kahkahası! ‘’Rhonda için çalışamazsın.Her şey bundan daha iyidir! Kaç ve ondan kurtul ve yapabiliyorsan yanında beni de götür! Ben onunla hapsedildim, sen olmak zorunda değilsin.’’ Kolunu yakaladım ve umutsuz ifadelerle neredeyse çığlık atıyordum. Charlie kıkırdadı, eli elimin üzerindeki yerini aldı, ‘’Rahatla, her şey iyi olacak. Bu sadece bir yaz ve bir şeyler bana bu defa her zamankinden daha çok ihtiyacın olacağını söylüyor. Üniversite için burdan gitmek önce birilerini öldürmeni istemiyorum.Ayrıca bazı ünlülerle fotoğraf çektirebilirim,’’ göz kırptı ama ben başımı salladım. ‘’Bu çoktan bitti Ella. Bayan Drennan ile konuştum ve anlaşmayı imzaladık. Yarın sabah başlıyorum.’’ ‘’Ve ne yapacaksın? Odaları ve tuvaletleri mi temizleyeceksin, tıpkı benim gibi?’’ diyerek sataştım – ona inanamıyordum bu aptallıktı. ‘’Hayır. Bilirsin taşıt motorlarıyla aram iyidir, arabalarla ve o tür şeylerle uğraşacağım. Bazen de koruma olarak çalışacağım.’’ ‘’Sen tüm zamanların en büyük aptalısın, sadece bilmeni istedim,’’ belirttim, kollarımı bağladım, ona kızmıştım. ‘’Bu işi aldığım için daha sonra bana teşekkür edeceksin. Artı, eğer üvey annene rağmen hayatta kalırsam, bu hayatta her şeyle yüzleşebilirim,‘’ kıkırdadım çünkü haklıydı. Umarım hayatta kalır. ++++++++++++++++ Odada yürürken sızlandım. Nasıl bir ünlü bu dağınıklığa sebeb olabilirdi?Sadece işimi zorlaştırıyordu. Biliyorum burası bir dinlenme merkezi ve buraya dinlenmek için geliyorlardı, ama çok acımasızlardı.Her şeyi öylece yerlere atıyorlardı ve inanın bana; banyolar beni ürpertiyorlardı. Burada ne yaptıklarını gerçekten bilmek istemiyorum. Terapi görmeme sebep olacak bir çok şey bulmuştum. Ama bu benim işimdi ve yaz çoktan başlamıştı. Okulda yapacak bir şey yoktu, çoktan kutlamaları ve baloyu yapmıştık.Hatta Charlie ile birlikte baloya gitmeme bile izin verilmişti. Güzel olan şeylerden biriydi. Charlie ve ben bir haftadır çalışıyorduk ve o iyiydi. Rhonda’nın herkese bağırdığını görüyordu ve biliyorum korkuyordu, bu yüzden onunla karşılaşmamaya çalışıyordu.Bundan yakınmıyorum, gerçekten. Ama Charlie bir şeyde haklıydı;burda olması güzeldi. Drennan dinlenme merkezinin tüm çalışanları pazartesiden cumartesiye kadar tesiste kalıyorlardı. Charlie ve ben biraz çay içiyor ve bazı ünlülere gülüyorduk. Bu yaz çok fazla ünlü vardı ve bu çok baş ağrıtıcıydı çünkü bu mevsim diğerlerine göre daha fazla genç ünlü vardı. Jenny ve Kimmy’nin nasıl olduğunu tahmin edersiniz, üvey kardeşlerim çoktan çıldırdı bile. Bu yaz kendilerine bir koca bulabileceklerine dair yemin bile ettiler. Iykk Charlie haklıydı, ona bu işi aldığı için teşekkür etmeliydim çünkü bazı şeyleri benim için dayanılır hale getiriyordu. Bu odada işimi yapmaya başlamadan önce derin bir nefes aldım,burada kimin kaldığından emin değilim, ama açıkça bir herif olduğu görülüyor, ve eminim ki yalnız değildi. Çoğu ünlü buraya ‘arkadaşıyla’ gelirdi, bu adam da belliki onlardan biriydi. Elbiseleri toplamak üzereydim ki telsizimden uğultular gelmeye başladı ve Rhonda’nın baş ağrıtıcı sesini duydum - ‘’Arabella,’’bağırdı ve korkudan sindim. ‘’Neredesin? Aşağıya gelmen ve ağırlayacağımız yeni konuklarımıza yardım etmen gerekiyor. Bu önemli.’’ Ahh, daha çok ünlü mü, neden Tanrım? Artık yetmedi mi? Bu dünyada ne kadar ünlü var? ‘’Geliyorum,’’ yanıtladım ve bir yanım bu odayı temizleyeceğim için mutluydu… ama o an buraya geri dönüp işimi bitirmek zorunda kalacağımı hatırladım.Ben sadece kaçınılmazı erteliyordum. Kaderine boyun eğmiş şekilde iç çektim ve odadan ayrıldım, arkamdan kapıyı kapattım.Giysi dolabını çektim ve Melissa’nın yeni konukları kayıt ettiği bekleme salonuna ulaştım. Acaba onları tanıyor muydum. Belki bu efa Amerika’dan veya başka bir ülkeden gelmişlerdir. Ama bekleme odasına gittiğimde donakaldım. Hayır, yalvarırım onlar olmasın! Bu delikanlıları tanıyordum, eminim herkes tanıyordur, ama Jenny ve Kimm bu erkek grubuyla tamamen takıntılıydı. Geçtiğimiz üç yıl boyunca ve onlar x-factor’de olduklarından beri. Tüm zamanlarda onlara oy verdiklerini ve bana da zorla oy verdirdiklerini hatırlıyorum. İstemessem bile , onlar hakkında her şeyi biliyor gibi hissediyorum, çünkü benim üvey kardeşlerim asla çenelerini kapatmazlar. Charlie bunu bilmiyor ama bazen kendimi onların şarkılarını mırıldanırken ve dans ederken buluyorum. Müzikleri süper ve çarpıcı, beni suçlayamazsınız. Ama onlardan nefret ediyorum. Sadece ünlü oldukları için ve Rhonda onlarla takıntılı olduğu ve babamın işini mahvettiği için değil, aynı zamanda kız kardeşlerim onları ölümüne sevdikleri için. Bu nedenler olmasaydı onlardan nefret etmeme gerek kalmazdı. Jenny ve Kimmy’nin One Direction’ın tesislerimizde olduğunu farketmesi düşüncesi beni ürpertiyor. Şimdi çatıdan atlasam ve bu ızdıraba bir son versem nolurdu sanki? Ama ben uzaklaşamadan önce Rhonda beni gördü ve çağırdı. Beş delikanlı bana döndü ve ben tekrar mızmızlandım. Kimse bunu bilmiyor ama onları çekici buluyorum. İsimlerini sayabilecek miyim bakalım. Zayn, koyu tenli ve ilginç bir güzelliğe sahip olan. Harry yeşil gözleri, kıvırcık saçlarıyla grubun hippi olanı. Louis mavi gözlü ve pürüzsüz yüzü olan, ama şimdi biraz sakalı vardı ve bu haliyle posterdekilerden daha iyi görünüyordu;kollarını yanındaki güzel esmerin beline dolamıştı, kız arkadaşı olduğunu zannediyorum. İsmini bilmiyorum. Diğer esmer çocuk Liam, kahverengi gözlü olan. Sarışın olan Niall, o irlandalı ve eliyle yanındaki göz kamaştıran sarışının elini tutmuştu. Oh yani bir kız arkadaşı var. Jenny’nin kalbi kırılacak. Harika! Beşi içerisinden, sanırım Louis en yakışıklı olanı. Kimmy’nin hiç durmaksızın onlar hakkında konuşması sonunda bana fayda sağladı…. Sanırım… Yüzüme en iyi gülümsememi yerleştirdim ve onlara yaklaştım, beni kontrol ettiklerini biliyordum ama onları hayal kırıklığına uğrattım. Onları suçlayamam, kimse bu üniforma ile iyi görünmez. Bej pantolon, denizci mavisi gömlek ve tenis ayakkabılarının ilavesiyle, sıradanlığın tanımı gibiyim. ‘’İşte buradasın. Lütfen yeni konuklarımıza odalarına kadar eşlik et.’’ Rhonda beni bilgilendirdi ve anahtaları verdi, böylece onları nereye bırakacağımı bilecektim. O sırada sadece benim duyacağım şekilde fısıldadı, ‘’bunu berbat etme. Onlar milyarder.’’ Bu beş delikanlıya ve iki kıza sahte gülümsememi göndermeden önce gözlerimi devirdim. ‘’Lütfen beni takip edin ve Drenna’nın dinlenme merkezine hoşgeldiniz,’’ dedim nezaketle, onlara yukarıya kadar kılavuzluk ederken. Yürümeye başladıklarında, anahtarlarını ve çantalarını aldım ve ilerlemeye başladım. Fred ne cehennemdeydi? Bunu o yapmalıydı! Daha sonra onu gördüğümde, onu öldüreceğim. Onun yapması gerekiyorken, One Direction’ı odalarına ben götürüyorum. Aptal Fred.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 05, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Call Me Ella (Türkçe Çeviri)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin