Op een dag in çanakale 1914 was Osman bezig met zijn vrouw en kinderen. Osman hoorde een knal. Wat was dat vroeg hij zich af. Het bleek een kanon schot te zijn. Het betekende dat de oorlog begint. Osman doet zijn soldaten kleren aan en geeft zijn vrouw en kinderen een kus. En daarna gaat Osman naar de soldaten kamp. Onderweg naar de kamp ziet hij zijn vriend Mustafa die hij had ontmoet tijdens de soldaten training. Osman begroet Mustafa als een echte turk door een hand tegeven. Toen ze bij de kamp waren maakte Osman, Mustafa en de andere soldaten hun wapens gereed. De volgende dag kreeg Osman een brief opgestuurd. Het bleek dat de brief van zijn vrouw is.
Er stond. Lieve Osman kom alsjeblieft terug als de oorlog afgelopen is ik kan niet zonder jou op de kinderen passen
Liefs Elif. Osman schreef terug en beloofde dat hij terug zal komen.
Met Mustafa is het de zelfde verhaal. Hij kreeg ook een brief van zijn vrouw met kom alsjeblieft terug. Die dag werden ze de oorlog ingegooid. Toen ze midden in de oorlog zaten kreeg de commandant een kogel in zijn arm. De commandant werd meteen weer terug gebracht naar zijn huis en werd geopereerd. Mustafa kreeg de leiding. Maar dat kon hij niet alleen hij vroeg Osman als zijn hulpje. En ze besluiten alles samen.
WORD VERVOLGD IN DEEL 2
