~Onu Çok Sevdim~(TANITIM)

Onu Çok Sevdim -1.bölüm-

ARKADAŞLAR BU BENİM İLK KİTABIM. LÜTFEN BANA BİR ŞANS VERİP SONUNA KADAR OKUYUN. ŞİMDİDEN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM. SİZLERİ SEVİYORUM :*

EĞER HATALARIM VARSA KUSURUMA BAKMAYIN...

ALYA:

Sabahın erken saatlerinde kalkmam malesef ki okulumun olması.Hangi öğrenci okulu sever ki? Annemin yine her zamanki gibi seslenmesiyle uyanmak zorunda kaldım.Ne kadar üşensemde ılık bir duşa ihtiyacım vardı,çünkü ayılmam için tek çözüm buydu.Duştan çıktıktan sonra uyuşuk uyuşuk okul kıyafetlerimi giymeye başladım.Her sabah zar zor şekile soktuğum saçlarımı tepeden at kuyruğu yaptım.Son olarak hafif bir makyaj yaparak işimi bitirdim.Aşağı inip annemin her sabah özenli bir şekilde hazırladığı kahvaltımı yapmaya başladım.Gerçekten anlamıyorum bu kadın her sabah bu enerjiyi nerden buluyo?Kafamda deli sorular. :)

Kahvaltımı yaptıktan sonra annemi öpüp evden çıktım.kulaklığımı takıp yürümeye başladım.Beni hep kendime getiren,üzgün olduğum,mutlu olduğum zamanlarda bile yanlız bırakmayan kulaklığıma gerçekten çok şey borçluyum :)

Üçüncü şarkıya kadar okula gelmiştim.Okul cidden çok büyük ve çok göz alıcıydı.Yeni lisem gerçekten harikaydı.Bu arada ben size kendimi tanıtmayı unuttum.Ben Alya Demir,16 yaşındayım.Esmer bir kızım,gözlerim kahverengi,malesef ki renkli değil.Hep renkli bir göze sahip olmak istemişimdir.Her neyse saçlarım ise kahverengi.Aslında hep güzel olduğumu söylerler.Fiziğim düzgün,bunu voleybola borçluyum;)

Şu anda tüm gözlerin benim üzerimde olmasını es geçerek okuluma doğru ilerledim.Bu gerçekten çok kötü bir durum.Tamam okula yeni gelmiş olabilirim ama böyle de öküzün trene baktığı gibi bakılmazki.Tamam sakinim arkadaşlar :) Sınıfımın 11-D olduğunu annemden öğrenmiştim.Koridorda yürümeye başladım.Buranın öğrencileri gerçekten çok tuhaf.Tanımadığım bir ses:

-Alyaaaa

diye bağırınca arkamı dönünce,sarışın,mavi gözlü bir meteorla karşılaşmam bir oldu.Allah'ım bu çocuk gerçekten çok tatlı.Çocuğu baya bir incelemiş olmalıyım ki çocuk elini gözümün onünde sallamaya başladı.Kendimi toparlıyıp çocuğa cevap verdim:

-Efendim,ayrıca sen kimsin ve adımı nerden biliyorsun?

-Ben Kayra,senin bu okula geleceğini annemden duymuştum.Annenle annem çok yakın arkadaş belki duymuşsundur.Annemin adı Serpil.

-Şey evet duymuştum ya kusura bakma ben birden sert çıkıştım galiba.

-Yok sorun değil,gel sana okulu gezdireyim.

-Peki

Kayra gerçekten çok iyi bir çocuğa benziyordu.Onunla neredeyse okulun her yerini gezdikten sonra kantine girdik.Kayra ikimize içecek almak için sıraya girdi.Bende bir masa bulup oturdum.Etraftaki insanları izlerken gözüme gerçekten tam benim tipim olan birisi takıldı.Çocuğun saçları siyah ve gözleride saçlarıyla uyumluydu. Mankenlere taş çıkartıcak bir fiziğe sahipti,kendini her zaman belli eden iki yanağında da bulunan gamzeleri vardı ve gerçekten bu çocuğa sizi çeken bir özellik vardı.Kayra içecekleri alıp geldiğinde ona o çocuğu sorma kararı aldım.Gerçekten çok merak ediyordum.

-Kayra,şu karşımızda oturan çocuk kim?

-O Alper,çok iyi futbol oynar.Zaten okulun futbol takımında.Çok çevresi yok aslında öyle kötü çocuk olma çabasında da değil.Etrafında çok değer verdiği bir-iki arkadaşı vardır.Öyle her okulda olan yakışıklı çocuklardan evet ama havalı biri değil.Aslında gerçekten iyi biri.

-Hmm anladım Kayra teşekkür ederim.Peki sen onu nasıl bu kadar iyi tanıyosun?

- Onu çözemeyen yoktur Alya.O zaten havalı olmayarak ya da kötü çocuk olmaya çabalamayarak kendini belli ediyor.Baksana etrafında bir kız bile yok,ama onu seven çok kız tanıyorum. Alper hiç birini umursamıyor,ama kötü de davranmaz,kalplerini kırmaz.