Tala ang sandigan unan ang sandalan sa mga panahong ikay aking iniiyakan alam mo ba na sobra kitang minahal pati mismong sarili aking sinakal nagsimula sa baon mong kasiyahan
Na mangha sa taglay mong katalinuhan nagising na lang bigla na mahal kita di maiwasang tumingin sayong mata pero minsa'y napaisip na lang ako nakakapagod rin palang
Maging tanga gusto ko na nga gusto ko na nang sumuko pero bulong ng isipan ko laban pa ito naba ang marka ng kapaguran susuko na ba hindi na ba
Lalaban sabi ng puso ko huwag kitang sukuan pagod kana payo namn ng isipan patawad dahil subrang raming nawala salamat dahil dumating ka sa aking buhay
Paalam at mariin na napalunok binigkas ang salitang mahal kita sabay bitaw mahal palaam sa mga alala nating nakaraan ???
YOU ARE READING
tala ang sandigan unan ang sandalan
PoetryTula para sa pag ibig na iniwan tau at sinakta ng subra subra alaala na hindi na maibabalik pa muli yung sakit yung hapdi na raramdamn hindi natin ulit maibabalik pa yung kwentohan kulitan asaran at lambingan
