22 going on 23 || jensoo ✓

1.2 (end)

"Merhaba, ben Damaged Radyo'dan Kim Jisoo. Bugün hava Seul'de 3 derece. Herkes çok soğuk olduğunu söylüyor. Ama ben soğuğu hissetmiyorum."

"Bahçemde çiçek açan kiraz ağacımdan bahsetmiştim size daha önce, bunun evrenin bana gönderdiği iyi bir işaret olduğunu sanmıştım. Ama yanılmışım, nereden bilebilirdim ki her şeyin yalancı bahardan ibaret olduğunu."

"Jane'i kaybettim, kaybettik. Nereden bilebilirdim ki böyle olacağını?"

"Genç bir kız daha kayıp gitti avuçlarımız arasından. Polis intihar ettiğini söylüyor ama benim için bu bir cinayetten farksız."

"Sadece adalet istiyorum. Kadınlar ağlamasın, güçsüzler ezilmesin ve çocuklar tecavüze uğramasın istiyorum. Belki de çok şey istiyorum bu berbat dünyanın düzelmesi için."

"Sanırım daha fazla dayanamıyorum, çok üzgünüm. Son olarak Jen'in arkasından bıraktığı son şeyi, son mektubunu sizlerle başbaşa bırakıyorum:"

Merhaba, ben Kim Jennie. 22-23 yaşlarındayım. Kahverengi saçlarım, çekik gözlerim bir de üzeri morluklarla kaplı esmer bir tenim var.

Hergün şarkı söylediğim bir bar, birde nefret ettiğim bir patronum var. Bir de patronumun sürekli bana sarkan bir oğlu var. Evet, patronun oğlu.

Her şey neden ve nasıl böyle oldu bilmiyorum. Sanırım geçmişte işlediğim çok büyük bir günahım var da cezalandırılıyorum, ya da sadece kader mahkumuyum.

Her şey ve herkes neden benden nefret ediyor ya da dünyada ki tüm belalar neden beni buluyor bilmiyorum. Sanırım ya kaderin cilvesi ya da tanrının adaleti bu.

Artık buna dayanamayacak gibi hissediyorum. Bedenimin bir futbol topu gibi tekmelenmesinden, gururumun ayaklar altına alınmasından ya da onurumun çiğnenmesinden bahsetmiyorum. Bunları zaten hergün yaşıyorum. Sürekli tehdit edilmekten yoruldum. Sürekli birileri tarafından korkutulmaktan yoruldum. Yaşamaktan yoruldum.

Bedenim bir futbol topu değil, rahmim, göğsüm, burnum ve dudaklarım kimsenin oyuncağı değil. Ben içip içip sarhoş olduğunuz şarap değilim. Ben bir kadınım. Ben bir insanım. Bana bir insana davranılması gerektiği gibi davranmalıydınız. Ben oyuncak, futbol topu ya da şarap değildim. İçip sarhoş olduğunuz ya da oynamaktan sıkılınca attığınız. Veyahut pazar günleri yeşil çimenler üzerinde tekmelediğiniz. Ben bir insanım, ben bir kadınım. Siz bana davranmanız gerektiği gibi davranmadınız.

Bu yüzden.. bu yüzden bende yoruldum. Üzgünüm.

Bu mektup, bu dünyada bana bir insana davranılması gerektiği gibi davranan tek kişi olan Kim Jisoo'ya yazılmıştır.

-Jennie Kim