Summer Love (Harry Styles)

Hoofdstuk 14

Ik word wakker en denk gelijk aan Harry. Ik ga gewoon meteen naar hem toe, het is toch al 2 uur s'middags.

Ik open de tent. Ik loop langzaam naar Harry's plek, maar zie dat er geen tent te bekennen is

Heb ik me vergist in de plek waar hij stond, of is hij gewoon weggegaan zonder iets te zeggen.

Diep in mijn gedachten verzonken hoor ik een stem.

"Aggghhhh...meid, wist je niet dat Harry weg is gegaan omdat hij je zat was?" hoor ik Claire zeggen.

"I-Is hij echt wegggegaan?" vraag ik.

"Jup, heeft hij je niks laten weten! Heeft hij geen brief achtergelaten met zijn telefoonnummer?" vraagt Claire bitchie.

Ik ren naar mijn tent, Op zoek naar een brief.

Ik kijk onder mijn luchtbed, tussen mijn kleding, ik haal letterlijk heel mijn tent overhoop, maar geen enkel teken van een brief

Harry heeft me gewoon verlaten, helemaal niks van zich laten horen. Ik dacht echt dat hij om me gaf.

**********

(2014)

"Hij is gewoon een ontzettende klootzak." eindig ik mijn verhaal.

"Inderdaad, laten we hem terug gaan pakken." grijnst Melissa.

"Nee, ik wil niks doen." zeur ik.

Melissa heeft altijd wel goede ideeën, maar ik ben gewoon klaar met Harry klootzak Styles.

"Oehhh...we kunnen naar de krant gaan met dit verhaal, of de Girlz, of de paparatzzi of..." ik onderbreek Melissa's gezeur door mijn handen op mijn oren te leggen.

"SHUT UP." schreeuw ik terwijl ik huilend op mijn bed val.

Ik mis Harry zo, ik had een lijst gemaakt met alles wat ik wilde doen:

-minder chocolade eten

-meer sporten

-Jake vergeten      !

- Dingen doen voor andere mensen

-Melissa verslaan met tennis

-HARRY VERGETEN

Hetgene waar een uitroepteken achter stond was voltooid, 1 ding dus.....

Ik zucht. Waarom kan im Harry in hemelsnaam niet vergeten. Ik vraag me af of hij me nog zou herkennen als hij me nu op straat tegen zou komen.

Ik besluit toch maar naar beneden te gaan.

Als Melissa me ziet, komt er gelijk een glimlach op haar gezicht.

"Ik wil er NIKS over horen." zegt ik duidelijk tegen Melissa.

Ze zucht.

"Kan je dan we cornflakes gaan halen in de winkel?" zucht Melissa.

Ik knik. Een beetje afleiding kan ik wel gebruiken, okal is de winkel maar 5 minuten van mijn huis lopen.

Ik pak mijn nep-bondjas van de kapstok en trek de deur open.

Een koude windvlaag omringt mijn lichaam. Ik steek mijn handen in mijn zakken en kijk naar de kinderen die zorgeloos spelen in de sneeuw. Waarom kan ik de tijd niet even terug spoelen? De tijd dat ik niet ergens over na dacht, maar het meteen deed. De tijd dat ik Jake en Hary nog niet kende.

Shit, denk ik weer aan Jake, Ja hoor Floor, je bent hem dus nit vergeten.

Ik ben inmiddels aangekomen bij de winkel. Ik merk dat er geen deur is. Ik probeer de winkel in te lopen als ik volop tegen het glas aan loop. Ja hoor, kan er ook nog wel bij. (het is bij mij echt gebeurd dat ik tegen een glazen deur aan liep....oops)

Ik wacht dit keer totdat de deur opengaan en loop naar binnen.

"Conflakes, conflakie, waar ben je?" hoor ik een jongen met een beanie en een zonnebril vragen. WTF, het is winter.

Ik loop naar de conflakes en zie degene die Melissa wil hebben helemaal boven aan staan.

Ik kreun, ook dat nog.

Ik spring een paar keer omhoog, in de hoop hem te pakken te krijgen.

Ik raak de doos met mijn nagels aan en klem hem vast. De doos scheurt open en valt van de bovenste plak.

Ik hoor iemand naast me kuchen.

Ik draai me om en zie dat de jongen met de beanie en zonnebril helemaal onder de conflakes zit. Nou, heeft hij toch nog zijn conflakes.

"Sorry, het spijt me echt heel erg." stamel ik.

Ik pak een paar conflakes van zijn beanie af en gooi ze bij de rest op de grond.

"Geeft niet." grinnikt de jongen met een iers accent.

Ik wil weglopen als de jongen me terug roept.

"Mag ik je nummer". vraagt hij.

Hij geeft mijn mobiel aan hem als teken om het nummer te geven.

Ik twijfel even en geef mijn mobiel toch ook maar aan hem.

Als ik klaar bent geef ik de zijne terug en hij de mijne.

your conflake buddy

06-12345678

Ik grinnik en bedenk en bedenk dat ik zijn naam helemaal niet weet.

"Hoe heet je eigenlijk?" vraag ik.

"Ummm...ik heet ummm...Kevin." stament hij.

Ik trek mijn wenkbrauw omhoog, je hoeft toch niet na te denken hoe je heet?

"Stiekem ben je gewoon iemand uit One Direction." grap ik.

"Haha ja, wat zou jij dan doen?" vraagt Kevin.

"Mwaa, nada, noppes, ik zou Harry Styles verot schelden en de rest ken ik niet." zeg ik schouderophalend.

"Harry verot schelden, why?" vraagt hij lachend.

"Dat is een lang verhaal, maar ik ga je niet heel mijn levensverhaal vertellen, als was je beroemd, ik ken je niet zo goed." zeg ik lachend.

"Oke, ik spreek je nog wel, doeii." zegt Kevin enthousiast.

Ik zwaai Kevin uit en loop met een pak conflakes de winkel uit, rare gozer.

"MELISSA, IK BEN THUIS." schreeuw ik.

We hebben samen een appartement gekocht, want over een tijd gaan we studeren.

"OMG, FLOOR, IK BEN EEN PLAN AAN HET BEDENKEN VOOR HARRY, WIST JE TROUWENS DAT ONE DIRECTION NU HIER BIJ ONS IN AMSTERDAM IS, EN OWW...JAA IK BEN TROUWENS BOVEN." schreeuwd Melissa dus blijkbaar van boven.

"Ik heb je conflakes, ik ga slapen,.Harry vergeten." zeg ik. Ik loop naar boven en klim in mijn bed. Ik kijk op de klok en zie dat het pas 8:30 uur is.

Boeie, ik ga slapen. Goodbye Harry, ik ga dus lekker NIET over je dromen, want ik zie je toch nooit meer terug.

!!!!!!!!!!

Weer een hoofdstukkie, hope you like it

Xx Floor