Kara Düşler

-3-

"Selam." dedim gülümseyerek.

O da bana bakarak gülümsedi, "Selam, ismimi sormuştun sanırım. İsmim Damon."

Tanrım, ismi çok güzeldi. Bu çocuk beni her şeyiyle etkiliyordu. Acaba sevgilisi ya da sevdiği birisi varmıydı? Neyse ki kardeşi benim tek arkadaşım olduğu için şanslıydım. Bilmesini umuyordum.

Garip bir şekilde bakarak "Seni birisine çok benzettim." dedi.

Şaşırmıştım, ben kime benzeyebilirdim ki? Açıkçası çok merak etmiştim..

Ardından ben bir şey söyleyene kadar Caroline araya girdi.
"Ben de benzettim. Katherine.."

Şaşırmıştım ve merak ediyordum ikisininde benzettiği kişi acaba kimdi?
Diyecek birşey bulamamıştım en sonunda "O kimdi?" dedim.

Caroline üzülmüş bir şekilde bakarak, "O öldü. Kimse nasıl öldüğünü bilemiyor ve cesedi bulunamadı. Bizim okulda okuyordu."

Damon araya girerek "Onu özlüyorum, benim için değerliydi.." deyince ister istemez şaşırdım. Acaba sevgilisi miydi?

Ardından yanımıza bir çocuk geldi kumral saçları vardı ve kahverengimsi gözleri vardı yapılı bir çocuktu ve etkileyiciydi, ama Damon daha iyiydi sanki..

"Selam. Sen kimsin?" dedi sırıtarak.

"Kasabaya yeni geldik ailemle karşıdaki evde yaşıyoruz." dedim.

Caroline, "Sen onu aldırma dalga geçmeyi sever ama özünde iyi bir insandır emin ol." deyince içim rahatladı.

Damon "İçeri geçelimmi hava çok soğuk, Elena üşüyebilir." dedi.

"Neden tek ben üşüyorum? Siz de üşüyebilirsiniz." dedim anlamsızca ve dediğim şeyden pişmandım çünkü bana saçma gelmişti.

"Zamanla anlarsın belki de anlayamazsın o senin elinde.." dedi adını bilmediğim çocuk. Doğru ya adını bile sormamıştım.

"Şey, ben adını sormayı unutmuşum da, adın nedir?" dedim utanarak.

Havalı bir şekilde gülerek, "Önemli değil, Adım David." dedi.

İsmi gerçekten hoştu ve bana eski sevgilimi hatırlatıyordu.
Ardından içeri geçtik, evleri çok hoştu dekoru ve renkleri çok hoşuma gitmişti. Tabloların üzerindeki yazılara anlam veremiyordum.

Sessizliği bozarak, "Hadi, doğruluk mu cesaret mi oynayalım." dedi sırıtarak Caroline.
David, "Bana uyar." dedi. Ben de Damon'a baktım o istemezse zaten oynayamazdık.

Ardından Damon "Olur." dedi.
Herkes bir anda bana baktı ben de "Tamam." dedim.

Caroline bir şişe getirdi ve çevirmek için hazırlandı. Damon'un çaprazında ben oturuyordum, Caroline şişeyi çevirdi ve sessizlik oluştu.

Şişe David ve bana geldi.
David sırıtarak "Bakın şimdi doğruluk diyecek." dedi.
Ben de tam tersi "Cesaret!" dedim.
"Oo küçük hanım cesaretli çıktı." dedi David gülerken.

"Damon'u 1 dakika boyunca boynundan öp. Dudağından da olabilir fark etmez."

Damon biraz kızarak David'e baktı. David sırıtmaya devam etti. "Ben zamanlayıcıyı ayarlıyorum" dedi. Kalbim sanki fırlayacakmış gibi hızlı atıyordu.

Damon yanıma oturdu ve dudağını dudağıma bastırdı nazik ve yumuşak bir hareketti, ardından geri çekilip gözlerime baktı ve daha sert olacak şekilde bir daha öptü. Elleri boynumdan belime doğru indi ve orada durdu. Ben de istemsizce ellerimi dizlerine koydum. Yavaş yavaş boynuma indi ve yine istemsizce dizlerini sıktım masum olan öpücük, masum olmayan bir yere gidiyordu ve tam o sırada her şeyi bozan David'in sesiydi, "Süre bitti!" demesiyle herşey bozuldu ve benim yanaklarım çok kızarmıştı hissedebiliyordum.

Devam Edecek...