-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------> On the right, picture ni Jasmine. :)
* Rhianne's POV
I'm Rhianne Jasmine Anderson. 16 years of existence in Earth. I have an Oppa/Kuya. Si Daddy ang nagmamay-ari ng isang 5-Star Hotel sa Canada, at si Mommy ang nag-aasikaso ng business namin sa Italy. Si Oppa lang ang lagi kong kasama. Hindi kami lagi magkasama nila Mommy at Daddy dahil busy sila pero close na close talaga kami. I know we’re rich, ‘di naman sa nagmamayabang pero yun na talaga ang truth eh. Hindi ako maarte, matalino ako, at maganda. Sabi yan ng mga tao.
So, I'll be going to Paris, alam niyo na kung bakit. Kasama ko si Jayson, my Oppa; best friend ko/girlfriend ni Oppa na si Sam; at best friend ni Oppa na si Alex. Ngayong gabi ang alis namin.
"Jay, are you done?", sabi ko kay Jayson.
* Jayson’s POV
I'm Raphael Jayson Anderson, brother of Rhianne. 18 years of age. Dahil maganda siya at magkapatid kami, di maipagkakaila na gwapo ako. Hahaha. Totoo yun. Matalino ako pero mas matalino si Rhi sa’kin. Spoiled sa'kin si Rhi, lahat ng gusto niya ginagawa ko. Mahal na mahal ko yung Sis ko eh.
"Jay, are you done?", sabi ni Rhianne.
"Yes, baby. I'm done. Andyan na ba si Manong Bob?”, sabi ko naman.
“Yup. Hurry up na! We’re getting late. Nasa airport na daw sila Sam at si Alex.”, sigaw ni Rhi.
“I’m coming, baby.”, sabi ko naman sa kanya.
Baby na talaga tawag ko kay Rhianne. Love ko nga kasi si bunso eh.
Bumaba na ako. Sinalubong ako ng Driver namin.
“Good evening, Raph. Ako na magdadala niyan.”, sabi ni Manong Bob habang kinukuha ang mga gamit ko.
“Good evening din po, Manong Bob. Thank you po.”, sabi ko naman sa kanya.
“Mag-iingat kayo sa Paris, hijo.”, sabi ni Manang Celia, ang yaya namin magmula pa nung bata pa kami.
“Opo. Mag-iingat din po kayo dito, Manang.”, sabi ko naman.
Niyakap ko si Manang. Bata pa lang kasi kami ni Rhi, siya na ang nag-aalaga sa’min. Di na tuloy siya nakapag-asawa.
“Oh, anak. Tama na yang yakap. Male-late na kayo ni Rhianne.”, sabi ni Manang Celia
“Ay opo. Sige po, mauna na po kami. Naghihintay na si Rhi sa sasakyan. Mamimiss po naming kayo.”, nagmamadaling sabi ko sa kanya.
* Rhianne's POV
Ang tagal naman ni Jayson. Sabi niya tapos na daw siya. Bababa sana ako ng sasakyan nang pumasok na siya.
“Oh, ba’t ang tagal mo?”, ako habang nagpa pout.
“Sorry, baby. Nagpaalam pa kasi kay Manang na aalis na tayo. Wag na tampo, baby.”, naglalambing na sinabi ko sa kanya.
Nagpapasalamat ako dahil nagkaroon ng kuya na tulad ni Oppa. Mahal ako niyan eh. Kaya naman mahal na mahal ko di siya.
“Ah. Ganun ba?”, sarkastikong sabi ko sa kanya.
“Yes, baby. Sorry na nga eh.”, sabi niya with matching beautiful eyes.
“Sige na nga. Manong, tara na po.”, sabi ko.
“Sige, hija.”, sabi ni Manong Bob.
Tumawag ako kay Mommy, ipapaalam ko kasi na papunta na kami ng airport.
~Rrrrriiiiinnnnnggggg rrrrriiiiinnnnnggggg~
“Hello?”, sabi ni Mommy.
“Mommy, we’re on our way to the airport.”, sabi ko.
“Alright. Ingat kayo, dear.”, sabi ni Mommy.
“Yes, mommy. We will.”, sabi ko naman.
“Bye na muna, anak. I still have work eh. Call Dad when you get there.”, nagmamadaling sinabi ni Mommy.
“Okay, mommy. Bye.”, sabi ko naman at binaba ko na ang phone.
~toot toot toot~
Mabuti naman at dumating na rin kami sa airport. Nakita din naming agad sila Sam at Alex. Pumasok na kami ng airport. Binigay ang ticket, visa at passport. Pina-checkup ang maleta. At yun, tapos na rin. Maghihintay na lang sa plane namin. Isang oras din kaming naghintay, and finally! Paris, Here we come!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
A/N: Maganda po ba? I hope you'll like it! :)
Pleae vote, comment and be a fan. Thank you! :D
Try ko din mag-uupdate bukas :)
adohrable_26<3
