-1-

15 1 3
                                    

     Kucağımda mısır gevreği kâsemle televizyon programlarına bakarken o korkunç haberi gördüm. 15 tane masum kızın hayatını karartan o seri katili gördüm. İnsan neden böyle birşey yapardı ki? Tüm iştahım kaçmıştı, mısır gevregini sehpaya bırakıp odama gittim. O seri katil bizim sehrimizdeydi ve eğer annem o haberi görseydi büyük ihtimalle beni eve hapsederdi. Birazcık korkmuş olabilirim ama koskoca şehirde bula bula beni mi bulacaktı. Üstelik yaz tatilinde olduğumuz için ben evde sıkılıyorum .
     Annemden izin koparınca Buğlem'lerin evine gittim. Buglem ile çocukluktan beri arkadaşız ve sirlarimi paylasabilecegim tek kişi oydu. Çevremdekiler beni güçlü ve dirençli bir kız olarak görseler de ben illa ki birseylerden korkardım . Korktuğum şeyleri sadece buğlem ile paylaştığım için korkak olup olmadığımı bilemezlerdi.
- Hoşgeldin, Arya.
-Hoş bulduk buğlem
-Birşeyler var kanka sende.
- Evet buğlem. 15 kızı öldüren seri katiller haberini gördün mü?
-evet neden?
-korkmadın mı? Adamlar bizim şehrimizde ve haberde gösterdikleri yeri biliyorum. Buraya yakın.
-Korkma ya yakalanirlar.
-Ya yakalanmazlarsa?
- Amaan Arya. Küçük çocuk gibi davraniyorsun,
- Neyse, haklısın.
   Bir an için cesaretlenince:
- Biyerlere gidelim mi bugün?dedim.
-olur, bende öyle düşünmüştüm.  Benim gitmek istediğim bir kafe var. Senin için de uygunsa oraya gidelim mi?
- Güvenli ve yakın bir kafeyse sorun yok.
- Merak etme güvenlidir.
    Evden çıkıp buğlemın istediği kafeye gittik fakat kimseyi kafenin içine almiyorlarmis çünkü içeride cinayet işlenmiş. Kafenin içinde bir 'kadının' öldürüldüğünü duyunca içimizi korku bastı.
- N-ne! Nasıl yani seri katiller burda mi!?
- Hemen korkmayalım belki onlar değillerdir.
  Derken bile sesi korkulu çıkıyordu buğlemin.
      Tüm aksilikler bizim başımıza geliyordu. Korkuyordum ve gitmek istiyordum.
- B-buğlem ben eve gidiyorum.
-Niye arya? Eğlenecektik.
- Boşver yarın eğleniriz.
- Tamam yarına sözün var bak.
    Ona el sallayıp artık yalnız kaldığım için koşarak eve gitmeye başladım . Birşey beni durdurdu. Birisi beni arkadan yakaladı. Çığlık atmak üzereyken ağzımı kapattı ve engelledi . Göz kapaklarım ağırlaşıyor... Uykum geliyor... ve... uyuyorum...

1. Bölüm sonu ponçikler ♡♡
Acımasız bölümlerinin daha kısa zamanda gelmesi ve daha uzun olmasını istiyorsanız oylayabilirsiniz. Yorumlara ilk bölümü nasıl bulduğunuzu belirtirseniz sevinirim. Seviliyorsunuuuz ♡♡♡

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 19, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ACIMASIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin