Worse things happen to me

Het begon zoals normaal. Ik ging mijn tanden poetsen kleedde me aan, ging ontbijten, pakte mijn tas in en ging naar buiten. Ik stond bij mijn huis te wachten op Mercedes, die zoals gewoonlijk te laat was. En toen ik 6 minuten wachtte moest ik toch echt gaan, omdat ik anders te laat zou komen. Ik fietste snel, als ik nog één keer te laat zou komen dan zou ik strafwerk moeten maken, daar had ik geen zin in.

Blijkbaar had ik me vergist in de tijd, want toen ik op school aankwam was het uitgestorven. Opeens hoorde ik mijn naam. 'Milaaaaaaaan' Ik draaide me om om te zien waar het geluid vandaan kwam. Shit, het kwam uit het klaslokaal waar ik les zou hebben. Ik rende snel naar het klaslokaal, maar de leraar had me opgemerkt toen ik naar mijn plaats sneakte. Ik moest een briefje halen, en dat betekende strafwerk. Zucht, dat was al de zoveelste keer. Ik liep naar de klassenafdelingsleider, en wie zat daar? Natuurlijk ook Mercedes zat daar. 'Hé Mer' zei ik. Mercedes keek me boos aan. 'Wat is er Mercedes?' 'Nou dat kan ik je vertellen Milaan, ik heb daar staan wachten voor je huis, maar je kwam niet. Wat bleek? Je moeder had verteld dat je naar school was. Je was al weg!' Ik zuchtte diep en zei: 'Mercedes, weet je hoe laat het was? Ik heb 6 minuten staan wachten tot jij niet kwam opdagen. Vind je het gek dat ik weg was? Ik ben nu toch ook al  telaat'. Ze wou net iets gaan zeggen tot ik me iets bedacht. 'Mercedes, spreek jij de waarheid, want je was eerder dan ik op school en ik ben je niet tegen gekomen bij het fietsen'. Mercedes werd knalrood. 'Sorry Laan, ik was naar Job toe, toen bleek het Cas te zijn en toen was ik kei boos en ben ik naar school gegaan'. Ik zuchtte diep, Job was altijd de reden dat ze telaat kwam, het was haar vriendje, maar hij hield zich nooit aan de afspraak. En omdat Cas ook verliefd op haar was deed hij altijd alsof hij Job was, wat best makkelijk ging omdat ze een tweeling zijn. 'Het is al goed Mer'. We draaiden ons beide tegelijk om, onze afdelingsleider kwam de kamer binnengelopen. 'Nou dames, de hoeveelste keer is dit dat jullie hier zitten?' Mercedes en ik stotterden beide 'ehm geen idee mevrouw Stolp, we zijn hier al best vaak eh geweest'. Ze keek ons boos aan en gaf ons toen strafwerk dat we na school moesten maken.

Snel liepen we weg, we gingen naar de les waar onze leraar ons boos aankeek omdat we de les verstoorden. Maar omdat hij wist dat we van mevrouw Stolp kwamen zei hij er niets over.

Eindelijk was de schooldag voorbij, na veel problemen met mijn zusje Tokyo die bij mijn vriendinnen wou staan, terwijl wij in de 4e zitten en ongeveer allemaal 16 of 17 zijn en zij pas in de 2e zit en 13 jaar oud is en na het maken van strafwerk, en na nog meer boze leraren die niet tegen ons geklets konden.

 Na school nadat ik mijn zusje Tokyo had gevonden op het schoolplein en daarna mijn andere zusje Londen van 9 die in groep 6 zit had opgehaald, gingen we met zijn allen naar huis toe fietsen. 'Maar weet je Mila, mijn rapport was het beste van de hele klas, en daarom kreeg ik twee koekjes en de rest maar één'. 'Wat goed Lon, maar wil je nu tegen Yo praten, want ik moet heel even nadenken'. Eigenlijk moest ik dat helemaal niet, maar ik werd gek van het gekwebbel van mijn zusjes. Laat ze elkaar maar bezig houden.

Ik was thuis aangekomen. Ik deed de deur open en mijn zusjes renden langs me naar binnen. 'Mama mamamamamamamama!' Riepen ze, beide wouden ze allebei dingen vertellen, mijn zusjes konden heel hyper zijn. Waarschijnlijk zou mijn moeder bezig zijn in haar atelier want ze was kunstenares dus zou ze hen allebei weer naar mij toe sturen. Om dat te voorkomen pakte ik snel wat te drinken en ging naar mijn kamer.

Ondanks dat ik altijd te laat was, was ik best een goede leerling. Voornamelijk haalde ik achten of hoger, zelden lager. Ik mocht zeker niet klagen over mijn leven, ookal waren mijn zusjes soms een tikkeltje irritant. We gingen eten, niet bepaald mijn lievelings eten. Ik haatte witte rijst met bonenprut echt, en ik snapte niet hoe de rest van mijn familie dat lekker kon vinden. Nadat iedereen had helpen afruimen ging ik naar mijn kamer.

Om half negen was er een feestje bij Job en Cas, omdat Mercedes met Job had was ik ook uitgenodigd. Ik hield wel van een feestje. Ik maakte mijn blauwe, bijna witte ogen op met blauwe make-up zodat ze iets blauwer leken en ik deed mijn lange witte haar in een staart die tot mijn billen kwam. Ik was best knap ondanks mijn witte haar waar totaal geen kleur in zat. Het rare was dat mijn ouders en zusjes wel allemaal genoeg pigment hadden, Londen die had bruin haar en bruine ogen net zoals mijn vader, en mijn zusje en mijn moeder hadden bruin haar en blauwe ogen. Veel mensen noemden mij een albino, maar dat was ik niet. Ik had gewoon bijna geen pigment, maar als ik albino was geweest had ik rode ogen gehad, en dat heb ik niet. Gelukkig maakte mijn mooie lichaam veel goed. Ik zat op atletiek en was daar behoorlijk goed in, waardoor ik een strak lichaam had zonder al te veel spieren. Ik had mooie lange benen, en had mooie borsten. Dat maakte veel jongens helemaal gek. Helaas had ik nog geen vriendje, maar ik hoopte dat daar vanavond verandering in zou komen. Jones kwam namelijk ook naar het feestje, hij was de knapste jongen die ik me kon voorstellen, en we konden het goed met elkaar vinden. Hij had groene ogen en zwart haar, en een six-pack, wat wil je nog meer? Ik trok mijn blauwe avondjurkje aan. Hij kwam net boven mijn knieen en had een diep uitgesneden decolaté waardoor mijn borsten mooier uitkwamen. Ik deed blauwe oorbellen in en deed witte pumps aan. Ik was er klaar voor.

Ik reed op mijn fiets naar het feest dat al in volle gang was. Ik stapte af en zette mijn fiets op slot. Daar waren Mercedes en Ferrari haar zus die een jaar ouder was. Net als mijn ouders vonden ze het leuk om hun dochters naar iets te vernoemen. Onze ouders zijn goed bevriend dus hadden ze voor de familie van Mercedes automerken als thema bedacht en hadden hun ouders voor onze familie steden als thema bedacht. Ik vond dat ik dan toch wel de beste naam had. Wie wil er nou Tokyo heten?

'Hey Milaantje, leuk dat je bent gekomen'. Cas staarde me aan, als hij niet ook op Mercedes verliefd was geweest was hij wel op mij. Maar ja wie kon nou Mercedes haar golvende blonde haar weerstaan en haar bruine ogen met gouden spikkels? Ik liep verder op zoek naar Jones.

Eindelijk zag ik hem staan, hij stond bij een boom te praten met een vriend. Ik stapte op hem af. 'Hey Jones'. Zei ik met een verlegen glimlach. 'Hey Milaan, hoe gaat het met je, leuk dat ik je hier tegenkom'. Ik moest glimlachen, Jones was zo aardig altijd. 'Goed en met jou?' Ik keek hem diep aan. 'Ook goed, ken je Vince al?' Damn waarom moest hij er nou bij staan, nu kregen we een gesprek met z'n drieen daar had ik geen zin in. 'O hoi, ik ben Milaan'. Hij staarde me aan, in zijn ogen zag ik lust. 'Hey, ik ben Vince'. Hij probeerde cool te lachen maar dat lukte niet echt. 'Vince, ik wil niet aso doen, maar Milaan en ik gaan naar de dansvloer dus...tja'. Had Jones dat nou echt gezegd?! Ik voelde vlinders in mijn buik. Zeker toen Jones mijn hand pakte en me meetrok. We kwamen op de dansvloer. Op het moment dat wij gingen dansen veranderde de muziek en werd het een slownummer. Jones pakte mijn middel vast met zijn zachte handen en ik legde mijn handen op zijn schouders. Ik leunde voorzichtig mijn mijn hoofd op zijn schouders, en zo bewegden we op muziek. Toen ik mijn hoofd omhoog deed en hem aankeek, keek Jones mij ook diep aan. Hij bracht zijn lippen dichter bij die van mij en toen, kwam er een ander meisje trok hem weg van mij en stond ik alleen. Gvd, ik moest bijna huilen, we hadden bijna gezoend en dan komt Vera en trekt hem weg. Nu stond hij met haar te schuifelen en lag ze met haar hoofd op zijn schouders. Ik wou net weglopen toen Vera hem kuste, ik stond erbij en ik keek ernaar. Damned nu had ik en dat irritante liedje in mijn hoofd en Vera had mijn Jones van me afgepakt. Ik rende weg en ging zitten in het donker het liedje neuriend. Ik zag twee beren samen smeren, o dat was een wonder, dat was een wonder boven wonder dat die beren smeren konden, hihihi hahaha ik stond erbij en ik keek ernaar......