Bu Şehirden Bir Aşık Geçti

1.Bölüm "Tanışma"

Tarih 22.10.2018
Saat 10.45
Günlerden Pazartesi

Hayatımda hiçbir şeyin doğru gitmediğini düşünüyorum.Ben mi yanlış yapıyorum yoksa bu yolu kendim mi seçiyorum ? Kafamda o kadar çelişkiler var ki bazen ben bile kendimden nefret ediyorum.Daha önce bir ilişki yaşayıp hüsrana uğradım,yetmemiş bir de üstüne arkadaşım tarafından tehdit edilmiştim. Çok kötüydü.O sıralar internetten bir oyuna takmıştım kafamı boşaltıyordum o oyunu oynarken. Orada bir çocukla tanışmıştım hani derler ya 'İlk Görüşte Aşk' bende onu gerçekten göremesem de ilk yazıştığımda kalbimin hızla çarptığını hissetmiştim.Konuşmaya başladığımız zaman içimde bir heyecan oluyordu,parmaklarım titriyordu.O sırada hayatımı değiştirecek bir mesaj geldi.
-Selam Derin
Biraz düşünerek cevap yazdım;
+Selam Rüzgar
-Gerçek adın Derin mi ?
+Hayır. Gerçek adım Abdulrezzak ;)
-Vay espri de yaparmış balım
"BALIM" kelimesi beni benden öyle bir almıştı ki bir an kendime gelemeyeceğimi düşündüm silkinerek;
+Cicim,Balımlara ne ara geçtik ? Şahsen ben yoktum da bu sözcüklere geçerken
-Rahatsız oluyorsan söylemem
+Yok hayır,sadece biraz şaşırdım. Çünkü daha önce balım kelimesini sadece delibal filminde duymuş biti olarak garibime gitti diyebilirim.
Laf lafı açtığı o sırada Rüzgar da beni adeta ahiret sınavına tabii tutuyor gibiydi,ard arda bir sürü sorular sormaya başladı;
-En sevdiğin kitap ?
-En sevdiğin film ?
-En sevdiğin dizi ?
Ben de heyecanla cevap verdim;
1.3391 Kilometre
2.Delibal
3.Medcezir
Tam bunları yazarken birden gelen bildirim sesi ile irkildim. Sanki benim içimi okuyor gibi  yazacaklarımın  aynısı yazmıştı. Ya içimi okuyordu ya da zevklerimiz benziyordu.
+Ohaa ciddi misin ?
-Hiç olmadığım kadar
+Ahahah ne çok ortak yönümüz var
Biraz da tereddütteydim sonuçta oyun oynarken tanışmıştım gerçek ya da fake olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu.
+Rica etsem fotoğrafını atar mısın ? Seni merak ediyorum da
-Tamam ama sende yolla
Fotoğrafı açarken kalbim o kadar hızla çarpıyordu ki 7 cihan duymuştur diye düşündüm. Altın sarısı saçları, hafif tombiş yanakları,yeşil gözleri vardı. İstemsizce gözlerim doldu neden olduğunu bir türlü çözemediğim bir duygu...
+Çok tatlısın
-Teşekkür ederim
-Sende fotoğrafını atar mısın ?
+Sadece saçlarımı atsam ?
-Off peki at.
Saçlarımı ona atarken bile hala heyecandan tir tir titriyordum.
Aslında atmak ta istemiyordum çünkü ona tam anlamıyla güvenemiyordum ya da yaşadığım hayat darbelerinden dolayı güvenmek istemiyordum
+Sanırım ben yapamayacağım
-Neyi ?
+Saçlarımı atamayacağım yani
-Neden peki ?
+Biraz daha samimi olursak atabilirim
-"Sen kendini ne zaman hazır hissedersen o zaman at madem" diyerek konuyu geçiştirdi.
Ona  aile yaşantısnı,nerede yaşadığını,kaçıncı sınıfa gittiğini sordum.
-Ankara'da yaşıyorum. Annem Fizik öğretmeni,babam ise kalp doktoru. Peki seninkiler ne iş yapıyor ?
İlk başta doğruyu söylemeyi karar verdim. Lakin ben ona yeteri kadar güvenememiştim. O yüzden pembiş masum yalanlar söylemeye başladım.
+Biz Isparta'da yaşıyoruz. Annem Isparta'nın ileri-gelen  kadınlarından biridir. Babam ise fabrika sahibi. Başka soracağın bir şey yoksa izininle uyuyacağım Rüzgar Bey.
-Tamam,tamam. İyi Geceler Balım.
+Sana da
Balım kelimesini bir kez daha duyduğumda ilk kez heyecanlandığımdan daha çok heyecanladım. Sanırım bu güne kadar duyduğum en güzel kelime olabilirdi.Yatağa kafamı uzattığımda ise hala düşünüyor,cazibesinden ayrılamıyordum. Beni ona çeken bir şeyler vardı.