Ongezout (BoyxBoy)

21

He kids! Lang gewacht? Het plaatje hierboven maakt alles goed!

Daar gaat ie  ^~^

Disclaimer: Random level 66.
-------

Daar zit ik dan. In de doos.

"Allemachtig Janette!" Puft Peter. "Ik wist niet dat die doos zo zwaar was!"

"Ja, dan moet je wat meer trainen hoor," Janette is blijkbaar niet zo verrast. "Zet hem daar maar neer."

Peters kracht is op. Hij smijt mij letterlijk op de grond, waardoor er een schok door mijn lichaam gaat. Ik bijt op mijn lip en laat mijn hand tegen mijn achterwerk rusten. Het cadeau waarop ik zit, wat voor mijn gevoel bestaat uit duizenden kleine pakketjes, houdt de klap tegen. Voor een groot gedeelte. "Ik haal de plakband," mompelt Peter.

Fijn Peter.

Dan kan je meteen mijn kont gaan plakken.

Op de achtergrond klinkt wat gemompel. Ik hoop dat Jannette ook weg gaat, zodat ik uit de doos kan komen. Ik wil mezelf verstoppen bij de voordeur, zodat ik Dante niet binnen hoef te laten en het hele feest naar de maan gaat. Aangezien zijn ouders mij nu toch al aanzien voor een idioot.

"Ah jongens!" Janette haar stem schiet omhoog. "Kom binnen!"

"Ey Janette," ik probeer te ontrafelen van wie de stem is, maar dat is moeilijk aangezien ik nog maar een paar maanden op de school rondzwerf. Aan de voetstappen te horen zijn het een paar mensen.

Arme arme Dante. Je zou maar een ontgroeningsfestival krijgen van je ouders.

"Dante komt er zo meteen aan," Janette klinkt opgewonden. "Ik heb mijn speech al voorbereid."

"Top, wij hebben bier." Zegt een van de jongens. Hij klinkt hersenloos. Maar ik geef hem geen ongelijk. Hier kan je beter maar liters drinken, wil je nog eens wat te vieren hebben.

"Janette! Waar is de plakband!" Klinkt Peter zijn stem in de achtergrond.

Janette zucht. Aan haar hoge hakken te horen verdwijnt ze uit de woonkamer.  Ik hoop dat het groepje vrienden Janette volgt om naar de plakband te zoeken, zodat ik hem kan peren. Maar iets zegt me dat ze dat niet van plan zijn.

Ik probeer moed bij elkaar te verzamelen. Want ongezien uit de doos komen is niet bepaald realistisch. Ik kan uit de doos springen en vertellen dat Dante aan de drugs zit. Maar dan zullen zijn vrienden ook al denken dat ik psychisch gestoord ben.

Misschien hebben ze gelijk.. Ik bedoel. Zie mij hier nu zitten.

"Gek wijf man," zegt iemand.  Er klinkt wat gelach en gemompel. Blijkbaar vinden ze het net zo sneu voor Dante als ik vind.

Wacht.. Dit kan het ideale moment zijn! Ik vertel gewoon wat mijn idee is aan die gasten en vraag ze mee te doen. Dan kunnen we proberen met z'n allen om Dante te redden en dan word ik niet vermoord.

Perfect!

"Holá," ik spring de doos uit en open mijn armen. Enkele pakketjes vliegen met me mee, wat het effect van een confettikanon geeft. Zie mij nou de feestgast uithangen.

Twee paar jongens kijken geschrokken op.

"Wat the.. Ben jij de stripper die Janette heeft geregeld?" Mompelt een van de jongens, de roodharige jongen, om in detail te treden.

Mijn gezicht betrekt. DAT MENS HEEFT WAT!??!?!! ?!!

"Nee natuurlijk niet!" Mijn stem slaat over van verwarring en meteen speur ik de kamer af om de stripper te kunnen zien.