Ongezout (BoyxBoy)

11.

Achterlijke Dante met zijn achterlijke manier van lichamelijk aantrekkelijk zijn. Het zou verboden moeten worden.

"Je weet het het plan is?" Dante komt bij me staan.

"Je wEeT WaT HET pLan IS?" Imiteer ik hem na.

"Zeer volwassen."

"Steek een vinger in je kont."

Dante trekt een wenkbrauw op, er zit een scheve grijns op zijn gezicht wat me vertelt dat hij redelijk geamuseerd is. "Zijn we chagrijnig?"

"Nee, jij bent de vrolijkheid zelf."

"Je hebt echt een beurt nodig." Dante wandelt vervolgens voor me uit en opent de deur van Julians deur. Hij heeft bedacht dat ik Julians kastdeur moet openrammen zodat hij een boxer kan lenen van zijn beste vriend. Als de kastdeur kapot gaat is het mijn schuld. Maar hé, dan kon ik in ieder geval zeggen dat ik uit de kast kwam en dat ik altijd schade zal toebrengen aan elk leven wat bestaat. Dat was letterlijk wat Dante drie minuten geleden tegen me zei.

Mijn hoofd ontplofte toen net niet. Hij had geluk, want anders kon ik hij bedelen om een gehele outfit met al mijn hersenvocht op zijn shirt.

"Ik heb niet de hele avond de tijd." Dante duwt me de kamer in en ik betrap mezelf op binnenmonds vloeken. Als hij me nog een keer aanraakt steek ik een volledige bezemsteel in zijn reet. Past perfect bij zijn heksengedrag.

Hopelijk vliegt ie naar de maan ermee.

Ik loop naar Julians kast en staar ernaar. Voor de zekerheid probeer ik de kastdeuren opzij te trekken. Ze zijn wit, glanzend. Aan een van de drie kastdeuren, die zeker twee meter hoog zijn, zit een grote spiegel. Ik geef die spiegel totaal geen ongelijk om daar te hangen.

"Ja." Ik knik naar de kastdeur. 'Ik weet niet of ik hem open krijg." Ik laat mijn vingers tegen het hout aanrusten. Het voelt duur aan. Dit gaat me zeker een nier kosten.

"Ja?" Vraagt Dante. "Misschien moet je die kast niet gaan strelen maar meer je mannelijk laten tonen. Of ben je het vrouwtje."

Ik draai me in een ruk om. "Vrouwtje?! Misschien moet ik het gewoon aan de kast vragen?! Is dat vrouwelijk genoeg?!" Snauw ik naar hem. Mijn wangen branden en ik zet twee stappen achteruit. "KAST GA ASLJEBLIEFT OPEN!" Krijs ik uit.

Dante staat redelijk geshoqeerd achter me.

De kast doet niks.

"Lukt niet! Nog meer ideeën?!" Ik draai me weer om naar Dante. Mijn borstkast schiet op en neer en ik haal zoveel lucht in dat ik me een soort van maandverband voel die al het vocht opneemt en niet kan loslaten. Maar dan met lucht.

Dante gniffelt, slaat zijn armen over elkaar heen en leunt tegen de deurpost. Zijn blik staat tevreden naar de grond. "Tsk," klikt hij met zijn tong. "Wat heeft jou zo gepikeerd gemaakt?"

Waar is die freaking bezemsteel, ik zal dat joch leren homo te zijn.

Het blijft voor een paar seconden stil. Ik haal diep adem, kijk weer naar de kast en begin door de kamer heen te ijsberen. Mijn ogen schieten alle kanten op. "Is er geen sleutel hier?"

"Nop, die neemt hij mee."

Ik knip in mijn vingers. "Misschien heeft Scarlett een reservesleutel." Er kruipt een grijns op mijn gezicht. Dat is briljant!

Dante haalt zijn schouders op. "Zoek de lesbie zal ik zeggen."

Adem halen Erin. Laat hem je niet gek maken. Dat is wat hij wilt.

"Is goed schat," ik glimlach breed, duw mijn hand tegen mijn lippen aan en geef hem een luchtkus. "Alsjeblieft." Fluister ik zoetjes. "Ik hoop dat je erin stikt." Ik zwaai en verdwijn uit de kamer. Wanneer ik de trap afstuit voel ik nog dergelijk hoe kwaad ik ben om Dante.