I MİSS YOU {Wanna One}

0.9

Kapım tıklatınca kafamı yorgandan çıkardım ve oflayarak "gel" dedim . İçeri giren Minhwan'dı gelip yatağımın ucuna oturup konuşmaya başladı:
"Jihoon ile yine kavga etmişsiniz."
"Bu sefer benim suçum yok bütün suçlu o"
"Ne oldu?"
"Arkadaşım benle konuşmaya geldi dün gece konuşuyorduk sonra jihoon gerizekalısı gelip çocuğu sono opocokto diyip dövdü"
"Cidden öpecekmiydi peki?"
"Hayır! O benim sadece arkadaşım.
"O zaman sıkıntı yok, hadi okula geç kalacaksın hızlı ol" odadan çıkmasıyla üstümü giyip elimi yüzümü yıkadım ve çantamı alıp evden çıktım.
Okula geldiğimde Shiwon u gördüm yüzü kötüydü tam yanına gideceğim anda karşıma jihoon çıktı tam arkamı dönüp gidecekken kolumdan tuttu:
"Ne var!"
"Önüne çıkmasam hala o çocuk'un yanına gidecektin''
"Evet gidecektim sanane"
"Bak o çocuğun sana olan aşkını kulaklarımla duydum piskopatın teki sana birşey yaparsa?"
"Jihoon ne kadar öyle biri olsada buna cesaret edemez, hem o benim yinede arkadaşım bir şey yapmam lazım."
"Manyak kız, çocuk sana aşık olduğunu söylüyor sen hala o bonom orkodosom yonodo bosoy yopmom lozom diyorsun!"
"Jihoon seninle şuan uğraşamıyacağım hadi byeee" koşarak sınıfa gidip sırama oturdum ve zilin çalmasını bekledim.
Okuldan çıkınca jihoon,ben,woojin ve daehwi yürüyorduk , eve geldiğimizde yemek yiğip herkesin odasına dağılmasını izledim.
Odama gittiğimde minhwan ve jisung salonda sessiz sessiz konuşuyorlardı azcık kapıyı aralıklı bırakıp dinledim.
"Burası satılıcak hyung ne yapıcaz?"
"Biz bir şekilde çaremize bakarız ama çocuklar yapamazlar."
Onların konuşmalarını dinledikten sonra hızlıca kafeye gittim tabi bu sefer haber verdim.
Sabah'a kadar çalışıp fazladan para almaya çalışıyordum ama şerefsiz adam tabikide vermemişti.
1 AY SONRA
Hala para bulamıyorduk herkes çalışıyordu ama o kadar pahalıydı ki yetmiyordu. Son çare abimi aramak olarak düşündüm o bize bir miktar verebilirdi.
"Alo."
"Alo, abi?"
"Sonunda beni aradın güzelim, gelecekmisin yanıma?"
"Ben onun için değil başka bir şey için aradım abi"
"Ne oldu bir sorun mu var?"
"Abi yurdumuzu satacaklarmış biz parayı biriktirmeye çalıştık ama olmadı , sen hala paramız var dedin bize biraz yardım etsen?"
"Ederim etmesine ama benimde bunun karşılığını almam lazım değil mi?" Ne istiyeceğini biliyordum ama onlar için yapmaya hazırdım:
"Sende kalmamı istiyeceksin değil mi?"
"Benim güzel kardeşim beni çok iyi tanıyor."
"Tamam kabul, yurdu aldığın zaman geleceğim ama acale et zaman kalmadı"
"Sen merak etme küçük kız kardeşim"
Telefonu kapattım salona gidip oturdum ve ne yaptığımı söyledim:
"Asla! Asla burdan gitmeyeceksin!"
Jihoon bir anda ayağa kalkıp bağırmıştı şuan herkes bana kızgındı biliyorum ama yapacak bir şey yoktu.
Bir şey demeden odama gidip yatağa uzandım dış kapının çalınmasıyle gelen kişinin abim olduğunu anladım...
SELAM UMARIM BÖLÜMÜ BEĞENMİŞSİNİZDİR.YENİ BİR KİTABA BAŞLIYORUM KİMLE İLGİLİ OLDUĞU SUPRİZ OLSUN. 🍀🍀🍀
VOTE VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN SİZİ ÇOK SEVİYORUMMM❣️