Chapter 8: Take the Risk

89 12 8
                                    

"Everything tells me that I am about to make a wrong decision, but making mistakes is just part of life. What does the world want of me? Does it want me to take no risks, to go back to where I came from because I didn't have the courage to say yes to life?" -Paulo Coehlo

I need to stop thinking about the "what ifs" and start doing them, I'm not going to be young forever i need to take chances. My heart wants to take risk for loving you, no matter how bad it maybe. I'll just go with it.

Araw-araw na kaming magkasama at magkausap ni Brad. Pero hindi ko pa rin sinasagot yung tanong niya sa akin kung pwede ba siyang manligaw. Ewan ko ba? Okay naman siya, mabait, matalino, gentleman, maalaga, at gwapo rin naman pero bakit parang may pumipigal sa akin na bigyan siya ng chance.

Nung nasa school na kami, mga break time...

Madilim ang room, usually naman pag break time may mga classmate akong nakatambay sa loob ng room at doon kumakain. Pero iba ngayon, tahimik, madilim at parang walang tao.

Tinanong ko yung friend ko kung bakit ang dilim sa room.

Cady: Bakit ang dilim sa room? Anong meron.

Sophie: Ewan ko. Baka natutulog lang sila sa loob kaya nakapatay ang ilaw.

Cady: Ahh. 

Pero nung pag pasok namin sa room. May biglang kumanta...

♫ Well, you done done me and you bet I felt it

I tried to be chill but you're so hot that I melted

I fell right through the cracks

Now I'm trying to get back

Before the cool dawn run out

I'll be giving it my bestest

And nothing's gonna stop me but divine intervention.

I reckon, it's again my turn

To win some or learn some.

But I won't hesitate

No more, no more.

It cannot wait,

I'm yours. 

Hinahanap ko kung sino yung kumanta. Ang dilim pa kasi eh. Nung binuksan na nila yung ilaw. Si Brad pala yun, infairness, may boses ha. Yung barkada niya yung tumugtog ng guitar habang kumakanta siya. Supportive ang friends niya, nandun din si Serge nung ginawa niya yun. May isang na-caught ng attention ko, may nakasulat sa board namin. 

"Kung hindi ka na masaya sa buhay mo, bakit hindi mo subukan ang buhay na kasama AKO?" 

Cady, sana bigyan mo ako ng chance para ipakita sayo na seryoso ako sayo at totoo ang feelings ko. Papayagan mo na ba akong ligawan kita? - Brad

Yan ang sabi ni Brad kay Cady. Lahat ng classmate ni Cady, tumitili at kinikilig sa ginawa ni Brad. Pati yung ibang fourth year naging curious kung ano nangyayari sa classroom namin. Lahat classmate and friends ko sinasabing pumayag na akong manligaw si Brad. Kaya...

Oo. Pumapayag na akong manligaw ka, Brad. - Cady

Nakakahiya pero ang sweet niya.

Sa tuwa ni Brad napayakap siya kay Cady. Buong barkada niya pati mga classmates ko binati kami ng congratulations.

Nagsimula ng manligaw si Brad. Hinahantay at sinusundo niya sa room pag break time at after class. 

One month na ring nanliligaw si Brad. Isang beses, inalok niya akong makipag-date. Nanuod ng movie at kumain sa labas like the usual date. Pero nung mga bandang hapon, may nagtext sa kanya.

Brad nasaan ka na? Nakalimutan mo siguro na may lakad tayo. Nandito pa kami sa bahay ni Fred, punta ka na dito. Magtatampo na kami niyan ang tagal ka na namin hindi nakakasama. DALI NA! 

Cady: Sino yun?

Brad: Si Jason.

Cady: Bakit daw?

Brad: Tinatanong ako kung nasaan ako. Sabi niya nandun pa daw sila kila Fred.

Cady: Bakit may lakad ba dapat kayo ngayon ng friends mo?

Brad: Oo kaso nakalimutan ko.

Cady: Go! Pumunta ka na. Sabi mo na kila Fred pa sila di ba. Sige na pumunta ka na.

Brad: Okay lang sayo? Hindi ka ba galit.

Cady: Oo naman. Friends mo yun tsaka matagal ka na rin hindi nila nakakasama.

Brad: Osige. Pero gusto mo ba akong samahan? Sige na, please.

Wala na akong naging choice kung hindi samahan siya sa lakad nila ng mga friends niya. Nagulat yung friends niya kasi magkasama kami. Pero hindi naman ako na-OP sa kanila kasi kinakausap naman ako ng mga friends niya. Pero nung umalis silang lahat. I-approach ako ni Serge.

Serge: Okay ka lang?

Cady: Ha? Okay naman. Thank you.

Serge: May gusto ka ba?

Cady: Hindi. Wala na.

Serge: Kamusta naman kayo ni Brad? 

Cady: Okay naman kami. 

Serge: Mabait at seryoso talaga sayo si Brad. Matagal na niyang sinasabi sa amin na gusto ka niya. Pero wala lang siyang lakas ng loob pero ngayon ito na at nanliligaw na siya sayo. Sana sagutin mo na siya. 

Brad: Oh? Mukhang seryoso pinaguusapan ninyo ah.

Serge: Wala naman. Pinapalakas lang kita kay Cady.

Brad: Ah. What a good friend.

Cady: Brad, medyo late na kasi eh. Kailangan ko ng umuwi kasi nagtext na si Daddy.

Brad: Kailangan na aming umalis. Ingat kayo sa paguwi ninyo mamaya.

Cady: Bye. Sorry ha, kailangan ko na kasing...

Fred: Hindi. Okay lang.

Jason: Ingat kayo. Brad. Cady.

Fred: Brad, iuwi mo agad ah. Baka dalhin mo pa si Cady kung saan ha.

Brad: Hoy! Wag mo akong itulad sayo. Sige na. Alis na kami.

Fred, Jason & Serge: Ingat!

Ayun, hinatid na nga niya ako. Nagsabihan na kami ng goodbye pero may ginawa siya. Nag-attempt siyang halikan ako sa lips pero umilag ako. Hindi pa kasi ako ready na ibigay yun hangga't hindi ko pa siya boyfriend.

Tama naman di ba? 

~End of the Chapter 8: Take the Risk~

Now signing off.

Pain in my heart: The Song from my heart

by: @happyheartkid

Pain in my heart: The Song from my heart (Book 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon