Milad dediğim çok kötü bir milad oldu.Onla ayrıldıktan sonra sanki yaşamdan kopmuştum.Yaptığı şerefsizliğe rağman hala daha onu seviyodum.Üniversitede yurttan ayrıldım ucuz kiralı öğrenciye uygun eve yerleştim.Dondurmuştum ama annemleri düşünerek vazgeçtim.Tek başıma bi evde cidden çok kötü yalnızlık.Annem her gün arıyodu,her ay düzenli olarak para gönderiyordu.Bende biraz katkı sağlamak alışveriş mağazasında çalışıp hem de anket yapıyodum.Onu görmemeye o kadar istememiştim ki.Ama lanet olsun benle ayrıldıktan sonra yeni sevgilisiyle daha rahat geziyodu el ele.Önümden geçerken hayattan kopuyodum.Onun o kokusuna sarılmak o kadar isterdim ki.Milad dediğim mi ucuz bi mahalle olduğu için uyuşturucu herşey vardı.Annemler gelmemişti hiç eve daha doğrusu hiç istememiştim çünkü zaten tarımcılıkla uğraşıyolardı.Her gün gördüğümden mahvoluyodum bazen bir şeyleri unutmak için kaçış yolları aranır.Bende bunlardan birini yaptım uyuşturucuya başladım.Günden güne lanet olası zehir ki şuan öyle zehir diyebiliyorum o zamanda bana adeta şeker gibi bişey olmuştu.Göz altlarım mosmor,her gün 2-3 sigara paketi bitiren bir üniversiteli.Derslerim çok kötüydü kalcağımda belliydi ama anneme söyliyemiyodum herşey iyi diyodum.Odama ışık girmiyo perdeler hep çekili.Her tarafta onla dolu anılarımız vardı.Benim sevdiğim adam kötü miladımı yapmıştı işte.Buzdolabımda mı peynir zeytin ufak tefek şeyler ve buzdolabımın vazgeçilmezi alkol vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
