Het rampdebielenboek #mijneigenrantboek

Een tattoo en een heel nieuw leven

Jongens,

Het is zóooooooooooooooooo lang geleden!
Pfoeh man wat een tijd. Een half jaar ofzo? Ik zag net een hoofdstuk van 8 juni 2018. Dat was vórig jaar!

Insane

Maar in ieder geval. Ik heb een tattoo laten zetten. En ik dacht, weet je, ik deel het even hier mee, want ik ben niet zo'n persoon die hier makkelijk even een leuke insta foto van maakt en dan plaatst, dat vind ik te eng.

Maarja. Mijn allereerste tattoo, jongens.
Benieuwd wat ik heb laten zetten? Check het plaatje hieronder!

Het folie is er ondertussen al wel vanaf, maar heb vandaag geen nieuwe foto's gemaakt.
Gister heb ik m laten zetten- of tegen de tijd dat ik dit hoofdstuk heb afgeschreven, eergisteren. Hij staat op mijn linkeronderarm, bij mijn elleboog in de buurt, voor verdere informatie.

Het is de top van een kroontjespen, en het symboliseert mijn passie voor schrijven.
Ik weet gewoon dat ik schrijver wil worden voor mijn beroep en ik weet dat ik schrijven nooit op ga geven, want het maakt het leven magisch voor mij.
Dat waren dus even mijn beweegredenen, lolz.

Maar het ding is dus, ik crave nu al naar meer. Dat kan echt niet! Erg he?
Ik denk niet dat mn ouders me er nog eentje permitteren, dus een jaartje ofzo wachten en dan beslis ik zelf wel, haha.

In ieder geval, dit is voor mijn gevoel de eerste stap naar volwassenheid. Het zetten van deze tattoo voelt als een begin naar zijn wie ik wil zijn en daar ook echt komen.
Ik las daarnaast ook een kladhoofdstukje door dat ik hier niet gepost in heb, van afgelopen zomer 2k18, en dat was nogal een domper.
Ik heb echt serieuze moodswings soms. Maar in ieder geval, toen ik dat zo terug las, zag ik mezelf heel erg struggelen met de vraag wat nou wel en wat niet voor me weggelegd is.

Ik schreef over hoe ik wiskunde en scheikunde haat en dat ik gewoon geen beta persoon ben.

WAAROM HEB IK NIET EERDER GELUISTERD?
Ik wist het toen al, in de zomervakantie naar de vijfde, dat wat ik op school gekozen had, niet bij me paste.
En pas nu doe ik er wat aan.
Maar zie het wel weer een stap dichter naar me zelf toe zetten.
Ik ga veranderen van profiel (ja zo laat nog) en laat mooi scheikunde en NLT vallen, en kies geschiedenis.
Dit wordt een shitload aan inhaalwerk. (3 toetsen en 1 focking lange scriptie. Denk aan pws tijd in uren) maar ik ga het proberen.

Is dit werkelijk wie ik ben?
Ik denk het niet helemaal. Maar geschiedenis kan me wel helpen met wat ik eventueel later wil doen, of nou ja, ook niet echt, maar ik verzin wel wat.

Wat er verder met me zal gebeuren?
Joost mag het weten. Mijn instelling van het leven luidt als volgt: (Ik waarschuw alvast, ik ben echt geen realist)
Ik leef van dag naar dag. Haal uit iedere dag het beste, want alles kan plots pats boem veranderen.
Je leeft werkelijk maar één keer. Wordt wakker en doe gewoon iets met je leven. Het hoeft niet groot te zijn, alle kleine beetjes helpen, zolang jij er maar gelukkig van wordt.
Iets achter de hand hebben is altijd handig, maar het echte avontuur begint pas als je risico neemt.
Live on the wild side. Anders gaat het leven je zo voorbij, ik zweer het je.

OH en ik heb wel wat zelfkennis, een HELE boel eigenlijk. Rock mijn duim slaapt. Grrrr.
En ik weet dat ik me niet aan afspraken kan houden, en lange dingen plannen gaat m nooit te never worden, dus ik zie wel waar ik eindig. Misschien zit ik op mijn dertigste nog steeds wel op dit verhaal te teren, it shall be so.

Met alle hoopjes een beetje eindig ik dit voor nu.
Wil je me terugzien? Laat vooral comments achter en vote plz! Dan weet ik dat er nog mensen leven op wattpad. (Niet dat ik zelf heel actief hierop ben tho)

Maar tot over een tijdje.
Over and out.