İliklerine kadar kırılmak...

151 8 2
                                    

Eve geldim ve annemi öpüp odama geçtim .Odama geldim ve yatağıma yavaşça oturdum ,Kemranı düşünüyordum ,hala mesaj atmamıştı .Üstümü değiştirmeden önce Kemran'a mesaj atmak istedim ve

-Sevgiliiim!

Diye mesaj attım , üstüme değiştirdim yatağıma oturdum ve mesaj bekliyordum ki , mesaj yerine çağrı geldi arayan Kemran'dı. Şaşırmıştım çünkü biz telefonla konuşmayız nedeni yok ama çok konuşmayız .

Telefonu açtım ve biraz şaşkın biraz yumuşak bir sesle ;

-Alo, dedim

- Alo , sen kimsin kızım kimsin sen ?? ,Dedi

Bu bir kadın sesiydi Kemran'ın annesi olduğu kesindi, çünkü beni sevmiyordu

-Be - ben , dedim kekeleyerek

- Sus sakın konuşma ! Sen ne yaptığını sanıyorsun he ne yaptığını sanıyorsun ? Oğlumu bu saatlere kadar nerelerde gezdirdin ? Oğlumun paralarını niye yiyorsun ? Oğlumun paralarını yemek için gidiyorsun! Oğlumu bırak benim oğlum düzgün biri senin gibi bi kızla işi olmaz , dedi .

Ben hayatımda daha önce bu kadar kırılmamıştım galiba . Ben ona saygı duyuyordum hatta seviyorum bile çünkü aşık olduğum adamın annesi .En çok senin gibi biriyle işi olmaz lafına bir de oğlumun paralarını yeme kısmına çok kırılmıştın, benim neyim vardı ki ? Nasıl bir kızdım? O kadar kötü mü ? Nasıldım ? Para işinde de bana kalsa ben bütün paraları veririm ki ama Kemranım ödetmiyor işte.Ben çok şaşırdım sessiz sessiz ağlamaya başladım annesi duymasın diye ve ;

- Ben gezdirmedim ki oğlunuzu ben Bişey yapmadım ki , dedim

- Bana masum kız numarası yapma tamam mı ? Senin utanman arlanman yok mu ? Oğlumdan ayrıl yoksa dükkana gelirim ! , dedi

Ben hiç Bişey diyemedim çünkü deli gibi ağlıyordum telefonu kapattım ve yatağımda oturup daha çok ağlamaya başladım ama artık bu acıyı biriyle paylaşmam gerekiyordu o kişi de annemdi.Annemler salonda gülerek oturuyorlardı onların tam tersi ise ben mahvolmuştum, anneme seslendim ağladığım belli olmasın diye sesimi normal yapmaya çalışarak ;

- Anneeee! Gelir misin ?

Anneme bir sevgilim olduğunu nasıl söyliceğimi hiç bilmiyordum ama birden ;

- Anne benim sevgilim var ! dedim

41 gündür çıkıyoruz ve ... , bütün olanları anlattım

- Ben zaten anlatmıştım ama bana söylememene kırıldım Pelinsu ben senin dostun değil miyim ? Söylenen gerekiyordu , bu kadar laftan sonra ayrılıcaksın dimi ? , dedi

Cevap veremedim çünkü ayrılmak istemiyordum, ben Kemranı o kadar çok seviyordum ki bir daha onun gibisini bulamazdım ve zaten onun gibisini değil onu istiyordum ben , anneme hiç söyleyemiceğim şeyleri söyleyerek ;

- Anne ayrılmamam ! Çok seviyorum ben onu ! , dedim ve hüngür hüngür ağlamaya devam ettim . Annem odamdan çıktı , bende Kemranın arkadaşlarını aradım ve bana yardım etmelerini istedim beni bırakır mı diye sordum .Ama cevapları yoktu .Daha sonra onlardan Kemranın parka gidip ağlayarak içki içtiğini öğrendim , Kemrana içkiyi yasaklamıştım ama ben onu bırakıcam diye çok korkmuş bütün gece dışarıda Durmuş hep .

Bende bütün gece unutamadım o sözleri uyuyamadım . Aklıma kazındı o tarih 13.09.2014 hayatımın en kötü günü . Benim ne suçum vardı ki ? Ne yapmıştım ? Beni ancak bu kadar kırabilirdi galiba . Ben bu yüzden onun beni asla sevmiceğini biliyorum onun için değersizin tekiyim ama ben oğluna dünyalar kadr değer veriyordum ...çok seviyordum hemde çok . Acaba benim yerimde başka bir kız olsa ne yapardı diye düşünüp durdum sonra yine düşünürken uykuya dalmışım...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 08, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SON AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin