Een ouderwets dagje

Verdorie, dat heb ik weer. Het is de zoveelste keer dat mijn Telenet uitvalt, mijn toetsenbord me niet verder helpt en dat ik aan de telefoon mag hangen met de storingsdienst. Een dienst die je zogezegd 24 op 24 te woord staat, maar die je eigenlijk amper kunt bereiken. Iederéén belt namelijk dezelfde dienst op, omdat de dienstverlening simpelweg te wensen over laat.

Geen Netflix, geen vaste, noch mobiele telefoon, geen internet. Back to basics dus. Het is verwonderlijk hoe snel je vergeet hoe het vroeger allemaal ging. Een ebook bestond niet, je had een daadwerkelijk papieren boek in handen, waar je een boekenlegger voor nodig had. Je holde naar de bank voor een overschrijving, want online banking was nog niet aan de orde. Je afspraken synchroniseerden niet automatisch op alle apparaten, de agenda deed prima dienst, als je tenminste wist waar je hem alweer had gelaten.

Na uren bellen en alsmaar hetzelfde muziekje te horen, besluit ik dat het tijd is naar buiten te gaan. Wachten en mezelf druk maken zou me nergens brengen, het zonnetje trok me eerder aan. Ik besloot een rugzak mee te nemen, een flesje water, een appel en ja hoor, dat leesboek.

Het was het ideale moment om me helemaal in een ander tijdperk te wanen en naar de ouderwetse bibliotheek te gaan. Ik kwam er eigenlijk nooit meer. Dat moet geleden zijn van in mijn kindertijd toen we verplicht elke week met de klas moesten gaan en de juf een exemplaar voor je uitkoos dat je helemaal niet wou lezen.

Als ik aankom, blijk ik , tot mijn verbazing, niet de enige te zijn. De bibliotheek is niet blijven stilstaan, ook al zijn papieren boeken bij veel mensen hun populariteit stilaan kwijt. Je kan Nespresso-koffie krijgen in een apart leeshoekje, je kan met je usb-stick je werk komen doen als je de computer voor een uurtje wilt lenen, je kan luisteren naar iemand die voorleest en er worden heuse themaweken georganiseerd op de jeugdafdeling. Er zijn zelfs films te huur, dat was in mijn tijd nog helemaal niet zo. De ouderwetse fichebak heeft plaats gemaakt voor een computer waar je je boeken kunt opzoeken. En heel apart: je kan zelfs boeken uit andere bibliotheken 'op bestelling' naar jouw filiaal laten komen. Geniaal ! Toegegeven, ik zou nog liever in een vakantiepark zitten zoals Roompot, maar al bij al, brengt de bibliotheek het er tegenwoordig niet slecht vanaf.

Met mijn neus tussen de boeken, merk ik een man op die in de rij voor me zoekt. Hij heeft duidelijk ook van de zon genoten en is nu, na zijn uurtje sporten, toe aan wat ontspanning. Hij oogt jong, maar toch interessant. Zijn blonde krullen en blauwe ogen trekken me meteen aan, en ik besluit de stoute schoenen aan te trekken. Ik heb het perfecte gespreksonderwerp gevonden als ik naar zijn sterke en gebruinde benen kijk.

"Meneer, ik geloof dat uw sokophouder los zit." Hij kijkt op, recht in mijn ogen. Er gaat een siddering door me heen. Er volgt een glimlach...gelukkig.

"Ik weet het, " antwoordt hij. "Na de zoveelste keer heb ik besloten me er niet meer druk in te maken. Lopen lukt toch niet meer, dus wou ik wat lezen."

We beginnen een praatje en het wordt eigenlijk best gezellig. Mijn hunk blijkt Peter te heten en zijn vader werkt in een sportwinkel. Waar hij overigens vrij snel aan nieuwe sokophouders kan komen. We bekijken elkaars boeken en tot mijn verbazing vraagt hij me uit. Ook dat is afschuwelijk lang geleden: een ouderwetse date!

Als ik naar huis huppel en in mijn hoofd heb beslist wat ik vanavond ga dragen, zonder hulp van een app, besluit ik dat het rapporteren van Telenet gerust nog wat kan wachten.

Zo'n ouderwets dagje is eigenlijk zo slecht nog niet.