Προβληματισμός

Ουτωπια

Πανε 8 χρονια απο τοτε που πυστευα πως ζω δυο ζωες,πως απο την μια στιγμη στην αλλη μπορω να βρεθω σε εντελως διαφορετικους κοσμους...
Στην μια μου ζωη ειμαι μια κανονικη μαθητρια,ζει ησηχα και νοχεληκα τη ζωη της,περιμενωντας το τελος να ερθει...
Στην δευτερη,ζω χωρις να σκευτομαι το τελος,γιατι καθε φορα που μπαινω σε αυτον τον κοσμο σημανει ξανα η αρχη...Δεν υπαρχει λυπη σε αυτον τον κοσμο,υπαρχει μονο παιχνιδι,και χαμογελο,καμια σχεση με τον αθλιο συχαμενο κοσμο σας...
Μπορω να επιλεξω πως θα ζησω,εγω λοιπον επιλεγω τον κοσμο μου...Την δευτερη ζωη μου,την παντοτινη οικογενεια μου...
Δυστηχως το τοπιο ξεδιαλυνε με τα χρονια,η χαρα που λαμβανα τοσα χρονια ηταν φλιτραρισμενη,αμα την κοιτουσες ποιο προσεκτικα θα πσρατηρουσες τον πονο που κουβαλα μαζι της...
Σιγα σιγα καταλαβα πως η ζωη μου ειναι μια συνεχωμενη παλη αναμεσα στην ευτηχια και την δυστηχια,και αυτη η διαμαχη υπηρχε και στον υπεροχο φαινομενικα κοσμο μου,στην φανταστικη και ολοδικη μου,ουτωπια...

Δηλητηριαστηκε!!

Την εχασα!

ΟΧΙ!!! Ποτε μου δεν την ειχα,γιατι ακριβως ζουσα σε μια ουτωπια,παραμεριζοντας καθε κακο μονομιας...
Σηνηδητοποιω οτι αυτο που θεωρουσα δικο μου,πρεπει να το διωξω μακρυα γιατι αυτο ειναι που με δηλητηριαζει....
Δεν θελω να το κανω,αλλα νιωθω πως δεν υπαρχει επιλογη πλεον..