ေန႔ဝင္ခ်ိန္ေတာင္ကုန္းေလးေပၚက စာသင္ေက်ာင္းေလးသည္ ျမင္သူတိုင္းကို ေငးေမာၾကည့္ရေလာက္ေအာင္ ကဗ်ာဆန္စြာ ဆြဲေဆာင္လွပလ်က္ ရွိသည္..။
ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မို႔ ေက်ာင္းရံုးခန္းေလးမွအပ
တစ္ေက်ာင္းလံုးက တိတ္ဆိတ္လို႔..။
ထိုစဥ္ ေတာင္ပတ္လမ္းေလးအတိုင္း ေမာင္းႏွင္လာတဲ့ ေတာက္ေျပာင္လြန္းတဲ့ ကားနက္ေရာင္ တစီး ..။
တစ္ျဖည္းျဖည္း ေက်ာင္းဝင္းေျမကြက္လပ္တြင္ ရပ္နားလိုက္ေသာအခါ..။
" ဟိုမွာ မင္း ဦး ေရာက္လာၿပီ "
စားပြဲေပၚက က်န္ရွိေနေသးတဲ့ စာအုပ္အနည္းငယ္ကို ပံုးထဲေသခ်ာထည့္ၿပီး
အျပံဳးတုံတုံနဲ႔ အနားေရာက္လာတဲ့ ဂ်ီမင္
လက္ထဲ ေစ့စပ္ပြဲဖိတ္စာေလး ထည့္ေပးကာ
ေက်ာင္းေရွ႕ေျမကြက္လပ္တြင္ ရပ္သြားတဲ့ကားနက္ေရာင္ ေလးကိုယ္ျပံဳးၾကည့္လိုက္မိသည္..။
" ထယ္ေယာင္း တို႔မ်ား ေယာက္က်ာ္းရ ကံေကာင္းလိုက္တာေနာ္ မင္း ဦး က
ေဘာစီဆို ဟုတ္လား "
" အဲဒါ ေၾကာင့္လည္း ထယ္ေယာင္း ကိုအလုပ္မလုပ္ခိုင္းေတာ့တာေလ
ထယ္ေယာင္း ေယာက္က်ာ္း
ျဖစ္လာမဲ့သူက အရမ္းခ်မ္းသာတာ တဲ့ ဆိုလ္းမွာဆို သူ႔လုပ္ငန္းေတြ ခ်ည္းပဲတဲ့ "
ရံုးခန္းထဲတြင္ ထယ္ေယာင္းကို အေရွ႕ထားၿပီး တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေျပာေနၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမေလးတစ္ျဖစ္လဲ ဆရာမေလးႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ကာ ထယ္ေယာင္း ေခါင္းသာ ခါမိသည္..။
နံေဘး က ဂ်ီမင္ က ေတာ့ ဝမ္းနည္းဝမ္းသာ မ်က္ႏွာနဲ႔ ရပ္ၾကည့္ေနလ်က္..။
အလုပ္ထြက္စာ ေလးကို ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး စားပြဲေပၚ တင္လိုက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းမေလး ႏွစ္ေယာက္နား သြားကာ ဖိတ္စာေလးကို လက္ထဲကိုယ္စီ ထည့္ေပးလိုက္သည္..။
" မဂၤလာဖိတ္စာ ကေတာ့ ဂ်ီမင္နဲ႔ထည့္ေပးလိုက္မယ္ ဆက္ဆက္လာခဲ့ၾက
အတင္းေျပာတာေလးေတြလည္း ေလ်ာ့ၾက သိလား "
" ထယ္ေယာင္း ဟီး ဟီး "
ငိုမ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ေပြ႕ဖက္လာၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမေလး ႏွစ္ေယာက္ကို ထယ္ေယာင္းျပန္လည္ ဖက္သြယ္လိုက္မိသည္..။
