Mektup|| RenMin [Çeviri]

Elveda.

🍁

Mektup[#19]

Sevgili Jaemin.

Bana bir söz ver.

Ban-

_______________________________

Kalem, RenJun'un elinden düştü. Eli uyuşuyordu. Tanıdık his, hiç hissetmediği bir hızla boğazından geçti. Yüksek sesle çarparak onu yere doğru itti. Sıvı ağzından dışarı akarken sırtı bükülmüştü. Taç yaprakları olmadan, çiçekler olmadan, kan olmadan. Sadece dikenler onun koyu kırmızı kanını sarıyordu.

Korkmuştu.

Gerçekten korkmuştu.

Etrafındaki duvarlar onun zayıf bedenine yaklaşmaya devam ediyordu. O, masada duran JaeMin ile olan fotoğrafa baktı. Korkuları kayboluyordu ve yüzünde gülümseme oluşuyordu. Son mektubunu hiç bir zaman bitiremeyecekti, bu yüzden nazikçe onu söyleyerek bitirdi. Duvarlar onun üzerine gelip onu karanlığa boğmadan önce..

"Ölümüm yüzünden kendini suçlamayacağına söz ver."

"Seni seviyorum JaeMin."

RenJun'un ruhu bedeninden ayrıldığında, JaeMin'e olan sıcak aşkı da ayrılmıştı.

~~~~~~~~~~~~~~~
Bitmesine az kaldı♡ Vote verip yorum yapın lütfen♡