Her cumartesi günü, o banka gelip otururlardı. İkisi de konuşmazdı, birbirlerini tanımıyor oluşlarına rağmen yabancılık çekmezlerdi.
-Mark Lee & Lee Donghyuck-
"Hey, adın ne?" Siyah saçlı olan duyduğu güzel sesle şaşkınlıkla ağzını araladı. Yanında oturan çocuğun konuşması onun için oldukça beklenmedikti. 4 aydır her cumartesi günü bu bankta beraber oturuyorlardı ve, şu ana kadar hiç konuşmayan bu çocuk ilk kez konuşmuş, ona adını soruyordu.
Tebessüm edip çocuğun sorusunu yanıtladı. "Mark, Lee Mark. Senin?"
"Lee Donghyuck." Çocuk, her utandığında yaptığı gibi gözlerini ayaklarına dikti. "Ben, sanırım artık konuşmadan dayanamayacaktım, üzgünüm." Gözlerini ayaklarından çekip diğerinin gözlerinde sabitledi. "Seni daha çok tanımak istiyorum."
"Konuşman iyi olmuş Donghyuck," Siyah saçlı çocuk gülümseyip kızıl saçlı çocuğun elini avcunun içine aldı, bunu yapmayı her zaman çok sevmişti. "Çünkü ben de seni daha çok tanımak istiyorum."
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
