BÖLÜM 7

155 7 2
                                    

"A..aama..see. seenn."  kekelemiştim lanet olsunki kekelemiştim. O burdaydı.Aylar sonra yine karşımdaydı. Ama ne arıyodu burda ?"Kendimi daha fazla özletmek istemedim güzelim".dedi ve pis pis sırıtmaya başladı. Diliyle dudağının üstünü yaladıktan sonra devam etti."Seni unuttuğumu sandın dimi ? Ama oysa sen farkında olmadan hergün peşindeydim. Zaten bunu o gece söylemiştim güzelim ama sen pek dikkate almadın galiba ". dedi sorarcasına. Bi yandan "lütfen bu gerçek olmasın" diye içimden söylenirken diğer yandan ise şaşkınlığımı atmaya çalışıyodum. "Niye konuşmuyosun?  " çarpıkça gülümsedi ve devam etti "yoksa cazibeme dayanamayıp dilini mi yuttun ? " Ahh yeter ama ne saçmalıyo bu böyle? "Ne istiyosun" dedim kızdığımı belirten bi ses tonuyla. Sustu."Sana diyorum niye geldin? Niye burdasın? "Nerden biliyodun benim burda olduğumu?  " ard arda sorduğum sorular onu sadece güldürmüştü."Manyak mısın ne gülüyosun be ? " diye bağırdım kendimi tutamayarak. O ise hiçbişi demeden kolumdan tutup sürüklemeye başladı beni."Hey..! Naptığını sanıyosun sen ? Bıraksana beni be " dinlemedi."Sana diyoom sağır mı oldun ? " Hala durmadı. "Ya bıraakk! !!" en sonunda sinirlenip bağırdım. Sanırım kızdı bu duruma. Aniden durdurup duvara yasladı beni."Bı..bır..bırak" lanet olsun yine kekeledim. Hafif bi tebessüm etti.Yaklaştı. "lütfen bırak"yalvardım. "İstemiyoom bıraksana" gözlerim dolmaya başladı. Umursamadı. Daha çok yaklaştı. "Benimsin " dedi ve birden dudağıma yapıştı. Kısa bi an şaşkınca dursamda sonradan kendimi geri çekmeye başladım. Ama nafile.."karşılık ver" dedi. Sesinde emir vardı.Yapmadım. Daha da sertleşti. Korkuyodum. Lanet olsun en güzel gecem olması gerekirken bi manyağın eline düşmüştüm. Yine."Bana karşılık ver!" sabrı taşmış gibi emir verdi yine ."Lütfen" dedim ağlamaklı bi sesle.Tekrar yapıştı dudaklarıma. Dahada hızlandı ve sertleşti. Karşılık verdim. Dudağının gerilmesinden gülümsediğini anladım.Bu sefer daha yumuşak öpmeye başladı.Ama arzusunu korumaya devam etti.Bi değişikti bu öpüş.Sanki sahiplenirmişcesine.Nefes nefese kaldığımı hissedince durdu.Hafifçe ayrıldı dudaklarımdan. Ama yine değiyodu birbirine dudaklarımız. Konuşmaya başladı. "Artık benimsin prenses. Kurtuluşun yok" işte bu sözlerin hayatımı baştan aşağıya değiştirceğine inanmazdım. Ama hayatım onunla sözleriyle ve kendisiyle değişik bi hal aldı.

LANET GECEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin