STANFORD UNIVERSITY

Kabanata Two

Abigail POVs

-At the Philippines-Habang bumibiyahe kami hindi ko maiwasan matulala at isipin siya. Isipin siya , kung hinihintay niya pa ba ko o hindi na.

" Kamusta na kaya siya? Hinihintay niya pa ba ko? Meron na kay siyang iinibig?. " 

"Sweety are you okay?. " Dad said

"Yes Dad , but I need to rest." I answered

"Okay Sweety , Matulog ka muna gigisingin ka na lang namin." Mom Said.

"Thanks Mom and Dad." I answered.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-At the Stanford Mansion-

"Sweety gising na nandito na tayo." Dad Said

"Okay Dad." I muttered

Maraming mga ala ala ang naiwan ko dito noon. Ala ala na pinakaiingatan ko , dahil nang mga panahon na yun di pa ganun ka grabe ang sakit sa puso ko. Nagagawa ko pa yung mga bagay na bawal kong gawin.

"Kuya Habulin mo ko"

"Nandyan na ko bunso"

"Kuya hanapin mo ko"

"Huli ka bunso"

"Ang daya mo naman eh!"

"Hahaha, di kaya"

"Kuya ang ganda ko"

"San banda?"

"kuya naman eh!"

"Joke lang bunso, syempre ikaw ang pangalawang pinakamagandang babae sa mundo "

"Sino una, kuya"

"Si mom "

"Hahahaha ok kuya"

Mga masasayang pangyayare , pangyayare na hindi na mauulit pa ng dahil sa sakit ko. Pag nakahanap na ko ng Donor ko gagawin ko ang lahat ng ginawa ko noon panahon ng kabataan ko.

"Kuya xyron" tawag ko sa kanya

"A-abigail" He Answered

Yinakap ko siya ng mahigpit na mahigpit . "Kuya miss na miss kita , alam mo ba binabalik ko yung mga ala ala natin dito."I said.

"Bunso miss na miss na rin kita, patawad kung hindi na ko nakakadalaw ah!."he Muttered.

"Okay lang kuya , palagi na tayong magkikita dahil dito na kami titira ulit" I said"Talaga mom and Dad?" Tanong nito

"Yes son, dito na kami mamalage ng Dad at ng kapatid mo" Mom answered

Dami rin namin napagkuwentuhan ni kuya Xyron. Hanggang sa napagpasiya na namin matulog.

Dear Diary,

Bukas na magsisimula na ang bagong yugto ng buhay ko.Sisimulan ko na rin ang paghahanap ko sa kanya