STANFORD UNIVERSITY

Kabanata One

Stanford University

Abigail POV's

Hi I'm Abigail Jane Stanford 17yrs old. I'm Live in Korea, Home Schooling.

Pinatigil ako sa pag aaral, pinagbawalan na makisamulaha sa ibang tao ng mga magulang ko dahil sa sakit ko sa puso ko.Ipinangak akong may butas ang puso ko ang dami kong bawal gawin bawal mapagod, bawal magpuyat,bawal maglabas ng sobrang emosyon at marami pang bawal. Hanggang ngayon umaasa pa ko na makakahanap ako ng donor para tuluyan akong gumaling, pero imposible na atang mangyare yun.

May isa akong kaibigan lalaki noon lagi niya kong pinapasaya kapag malungkot ako , lagi siyang nandyan para I comport ako sa mga problema ko.Pero nung isang araw birthday niya sobrang excited ko nun mga oras na yun nakalimutan ko na may sakit ako sa puso dahil gusto ko ako ang unang magbigay ng regalo sa kanya ito rin kasi ang unang birthday niya na makakasama ako. Alam ko papunta na ko sa bahay nila tapos wala na kong maalala sabi ng mga magulang ko na coma daw ako ng isa't kalahating taon mga apparatus na lang ang bumubuhay sakin nun pero hindi sila nawalan ng pag asa hanggan isang araw nagkaroon ng himala ako ay nagising. Nagising ako na nandito na ko sa Korea kung saan ako nagpapagalaling.

Nag Hohomeschooling lang ako dahil takot ang mga magulang ko na maulit ang nangyare noon 5yrs Ago na muntik na ko mamatay. Pinilit ko ang mga magulang ko na gusto ko muling magkaroon ng normal na buhay yung ginagawa ng mga katulad kong teenager ay magagawa ko tulad na lamang ng paglalaro sa mall, pag vivideoke kasama ang mga kaibigan ko at iba pa. Nung una hindi sila pumayag dahil hindi pa raw ako magaling sabi ko sa kanila kailan pa ko gagaling mukhang hindi na mangyayare yun atsaka ayoko rin dumating ako sa punto na pagsisihan ko na hindi ko magawa ang mga bagay na gusto gustong kong gawin.

Hindi ko kasi alam kung kelan ako mawawala,Iiwanan ang mga taong minamahal ko at pag nangyare yun gusto ko wala akong pagsisihan. Nung sinabi ko ang mga bagay na yun hindi na nila napigilan umiyak sabi nila

"Ano ba ang pinagsasabi mo hindi ka mawawala gagaling ka hahanap tayo ng donor mo kahit na mawala ang lahat ng mga ari arian natin basta gumaling ka lang kaya wag kang magsalita ng ganyan"

"Sige papayag kami sa isang kondisyon iingatan mo yan puso mo hanggang wala pa tayong nahahanap na donor mo"

"Dun ka magaaral sa pilipinas para mabantayan ka namin ng maayos"

Napaka swerte ko dahil mayroon akong mga magulang na katulad nila.Sila yung mga magulang na magpagmahal, maaalahanin , maalaga ,hindi nila ko kayang makitang nahihirapan ng dahil sa kondisyon ko at ang pinaka magandang katangian na gusto ko sa kanila yung handa silang mawala amg lahat ng ari arian nila mapagaling lang ako. Sinasabi nga nila na sila daw maswerteng mga magulang dahil nagkaroon sila ng anak na katulad ko

"Kami ang maswerte kasi naging anak namin ang isang katulad mo na mabait, mapagmahal , masunurin na bata sa panahon ngayon mangilan ngilan na lang may ganyan ugali sa mundo"