Ona baktım anlamazca. İsmimi nereden biliyordu ki? "İsmimi nereden biliyorsun?" diye sordum. Hiç bir şey demeden çantamı bana itip yanıma oturdu. Ona garip bir şekilde baktım. Normalde hiç bir insan bana yaklaşmazdı bile. Ne olduğunu anlamak için düşüncesini okumaya karar verdim. Ama o da ne, o hiç düşünmüyor muydu ya da ben mi okuyamıyordum?
En sonunda ders başladı. Ah tanrım matematikti dersimiz ve ben o dersten nefret ediyordum. Nefret ettiklerim arasında ikinci sıradaydı. İlki ise okul arkadaşlarımdı. Onlar her zaman kötüydü. Bir dakika bu yanımdaki yakışıklı, karizmatik, seksi, okulumuza yeni gelen oğlan bana kaç dakikadır bakıyordu?!
"Bana neden bakıyorsun?"
"Beni gerçekten hatırlamadın mı?" Biraz düşündüm.
"hayır" dedim. Gerçekten hatırlayamamıştım.
"iyi öyleyse tekrar tanışalım." tanışmak mı, benimle mi?
Elini bana uzattı ben de çekingene tuttum ve
"ismim Alex" dedi. Gülümsedim "Aiden"
"biliyorum"
"tanıştığıma memnun oldum" dedim ve ellerimizi ayırdık
40 dakika sonra şu lanet ders bitmişti ve okul da aynı şekilde. Yavaşça kitaplarımı çantama yerleştirdim, çok yavaştım. Herkes okuldan çıkmıştı bile ben ise en sona kalmıştım . Okulun çıkışına doğru yürümeye başladım. Bir anda kolumdan biri beni çekti ve bir sınıfa soktu. O sırada ise okulun kapısı kapandı, sanırım tek ikimiz içeride kalmıştık. Beni çeken kişinin sadece gözleri görünüyordu.
Medyadaki Aiden.. sizi sefiyommmm 😘.. Bu arada bunlar lise sona gidiyor
