Nakalipat na kami. pero sa paglipat namin na yun. halos Hindi na sya umuuwi.
Sobrang subsob na sya sa trabaho. 12 hours, minsan nag oover time pa sya.
Hays. sana Hindi na lang nya binili tong bahay.
Hindi sa dinededma ko yung effort nya pero. pag uuwi sya. lagi na lang syang pagod.
Naaawa na ko kase. 2 hours na byahe pa bago makauwi. tapos Hindi na sya halos makausap dahil pag dating kaka in na at tutulog.
Napapaiyak na lang ako minsan sa sobrang awa sa asawa ko. pagod na pagod na sya. :(
"Asawako?"
"Asawako. Asa kusina ako. halika na kakai. Na tayo."
Pag kaupo nya e nag simula na kaming kumain.
"Asawa ko na isip ko lang, lumipat na lang kaya ulit tayo? kase dba, ang layo ng work mo sa bahay natin e."
"Asawa ko kumain ka na lang."
"Pro asawa ko naaawa na ko sa-----"
Naputol yung sasabihin ko kase.
Tumayo sya bigla at hinampas ang lamesa.
"Ano ba?!!! pagod ako!!! ode ba kumain na lang?!!!"
Nabigla ako kaya napaluha na lang ako at biglang tumakbo papunta sa kwarto.
Unang beses nya kong sigawan.
T____________T
BINABASA MO ANG
Until she dies.
Short StoryOne shot po ulit!! hahaha. Napaka tragic po ng ending neto. Nakakaiyak po sya :( napa iyak po ako ditoooo!! T____T Pabasa po. Ivote nyo na din po para mainspire ako. Hehehe. -Chachi Delos Reyes
