I’d lie
“I could tell you he’s favorite color’s green, he loves to argue born on seventeenth, his sister’s beautiful, he has his father’s eyes. If you asked me if I loved him, I’d lie” – Taylor Swift
“ah wala. E—eh diba, siya yung pinag-uusapan niyo. Ts-tsaka tinitignan ko, and then I conclude, mas gwapo pa rin ako sa kaniya”
“ah okay. Akala kocrush mo at akala ko Kung ano nangyari sa’yo, alam mo naman ang mundo ngayon, male to male, girl to girl basta promise us, you’ll never waste your kagwapuhan. Tsaka, oo gwapo ka, Andrew. Pero this time siya muna”
Haay, buti na lang nakalusot ako sa tanong ng classmate ko. Pinagpawisan ako dun. Feeling ko tuloy na corner ako. Pero buti na lang medyo matalino ako at nalusutan ko yung ganung bagay.
Pero natanong ko rin sa sarili ko bakit nga ba ako nagkakaganito. Bakit ba ako napapatitig sa kaniya. Sa smile niya, sa mukha niya.
“ui, Andrew. Musta na nga pala kayo nung girlfriend mo? Yung Jen ba yun”
“ah kami? Ni-ni Je-jen. okay lang naman. Going strong”
going strong. Kahit na alam ko sa sarili ko na hindi na healthy yung relationship namin ni Jen. kahit ayoko na. kahit nasasakal na ako. Kahit may bago na yata sa puso ko.
“Andrew, paano kayo nagkakilala ng girlfriend mo? Kuwento naman diyan”
“ah, wag na. nahihiya ako eh, tsaka masyadong mahaba kapag kinuwento ko pa”
“ah okay. Pero mahal mo siya”
Mahal?. Ano isasagot ko. Hindi ko alam. Mahal ko na lang siguro si Jen bilang kaibigan at sa ngayon ayokong ipagsabi kaninuman yung nararamdaman ko para kay Jen. kahit papaano gusto ko parin siyang respetuhin. Gusto ko pa rin siyang….
“ui, Andrew. Ano ba mahal mo ba siya?”
“ah. o-oo”
“bakit ang tagal mong sumagot”
“ah kasi, obvious naman siguro yung sagot dun”
“ui, Andrew. Ayan na naman yung cute na guy”
Mabilis akong lumingon. Nakita ko siya kasama niya ang mga kaibigan niya. Papalapit sa bakanteg lamesa sa likod namin. Bakit ganun? Kumakabog yung dibdib ko, pinagpapawisan ako, na ko conscious ako sa itsura ko. In short nawawala ako sa sarili ko. Tama ba
To be continued
