10•J~M

2K 9 1
                                    

B×B---- Jimin ~ Mark

Bölüm şarkısı ( Jin - epiphany)
***

Oturmadan önce çantamı banka attım. Yerimi alırken, denizin kokusunu çektim içime. Gözlerim kapanırken dudaklarım kıvrıldı. Huzurluydu burası. Kollarımı yaslandığım banka koyup bacağımı diğer bacağımın üstünde attım.

Kulakılığımda ki şarkı değişmiş, yerini o mükemmel insanın sesi doldurmuştu. Ayağımla hafif ritim tuttum. Hayatı yaşanır yapanda bu olmalıydı. Gülüşüm büyürken yanımda ki hareketlenme merak duygusu aşıladı. Dediğim gibi sadece merak ettim. Dönüp bakmadım.

Aynı şekilde devam ederken yanımda ki her kim ise ayağını sallıyordu. Oturduğumuz bank'ı bile titretiyordu. Umursamadan biten şarkıyı değiştirmek için telefonumu elime aldım.

Görüşüme giren yabancı el, benden önce telefonu alıp kulaklığı çıkardı. Bu kadar cesaretli olan kim? Gözlerim sinirle karşımda ki kişinin yüzüne tırmandı.

"Burada daha güzel bir ses var onu dinlemelisin jimin.

Adımı garip söylemişti. Kötü değil, içten ve hoş çıkmıştı. Sustum. Onun gibi yapıp kulakılığımı çıkarıp, bulunduğumuz sahilin sesini dinledim. Sanırım asıl huzur buydu.

Bir kaç dakika boyunca öylece durduk. Yanımda duran elimi parmakları ile taciz edene kadar gözlerimi açmamıştım. Belki düşündüğüm gibi değildir, yapmaz diyerek fark etmemiş gibi davrandım.

"Kalbimin sesini duyamayacak kadar aptalsın.
Seni severken, ne hale geldiğimi göremeyecek kadar kör,
Ve beni fark edemeyecek kadar, acımasız bir Piçsin."

Sesi sonlara doğru kısılmıştı, yada yaşadığı acıdan durmuştu. Ellerimin üstünde parmaklarını gezdirerek şarkısına kendi duyacağı şekilde devam etti.

Sesi güzeldi. Gözleri kapalı, parmakları ile elimi okşuyor sonra kısa süreliğine susup nefes alıyor. Kendini tatmin etmiş gibi uzun bir iç çekip bıraktı.

Başını hafifçe omzuna yasladı. Gözlerime baktı. İfadesizdik ikimizde. Gözlerimizi kırpmadan, uzunca bakıştık. Yanımızdan geçen insanları, havanın kararmasını hiç sayıp sadece bakışlark anlamaya çalıştık birbirimizi.

Sert rüzgar onun buklelerini havalandırırken gülümsedi. Güzel gülmüştü. Elimi hala parmakları ile taciz ediyordu. Dudaklarım kıvrılırken parmaklarını yakalayıp sıkıca kavradım.

Çok geçmeden rüzgar'ın ardından yağmur başlamıştı. Gözlerimi hızla kırpıp oturduğum yerden kalktım. O hala bana bakıyordu. Bileğini tutup arkamdan çekiştirdim.

- Bu ikinci yardımım, sanırım borcun artıyor. Nasıl ödemeyi düşünüyorsun Mark?

Sorumla kıkırtıları duyuldu.

"Nasıl istersen öyle jimin.

~~~

07.03.2019

|gece mavisi|

"Önce parmakları, sonra ruhu dokundu kalbime."

Love & HateHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin