HELENA

Chapter VII

nag iisip ng plano si Gerard at paikot ikot na parang di mapakali lumabas ito upang mag isip. ng nakakita ito ng wheel chair. agad nitong kinuha at inilagay ang bangkay ni Helena.

* ring ring ring

" oh hello besfren! buti tumawag ka ! kanina pa kita tinatawagan di ka sumasagot nabalitaan ko na ang nangyari kay helena "

"h-he-llo besfren! Lyn !! pumunta ka dito sa ospital kailangan kita dali. paki bilisan lang please! "

" o-okay gerard eto na, sige papunta na "

*

di nag tagal ay nagkita na ang dalawa.

" Lyn! tara dito "

at agad hinatak nito si Lyn sa loob ng morgue at nakita ang bangkay ni helena na naka wheel chair.

" ge-gerard.. a-anu to! anong plano mo "

" besfren tulungan mo kong ilabas sya dito "

" ano??? anong gagawin mo? "

" basta Lyn besfren! ipapaliwanag ko sayo pag labas naten. wala na tayong oras! "

" nako mukang trouble to ah "

" sige na Lyn bilis wala ng oras! "

" o-o-kay! nako bahala na ! "

lumabas na sila ng morgue at agad sumakay ng elevator. pag dating sa sumunod na floor ay may naka sakay silang dalawang nurse na parang nakatitig kay Helena at pinagmamasdan mabuti, agad na humarang si Lyn upang di makita. pag baba sa ground floor ay maraming tao, nurse, doctors at pasyente. palabas na sila ng biglang makita nilang papasok na ang mom at dad ni helena sa ospital, agad bumalik at nag iba ng daan ang dalawa.

" Diyos ko Gerard ano ba tong ginagawa natin ? ibilik na naten sya "

" Lyn please! nandito na tayo "

" pe-pero besfren.. " naiiyak na sambit ni Lyn

nakasakay na ng elevator ang parents ni Helena at maingat na inililihis nila ang wheelchair sa tuwing makakakita ng doctor at nurse.

at ng malapit na sila sa exit.

" pano yung guard gerard? "

" tatakbo na lang ako "

" teka teka ma totrouble tayo nyan. ano ba to gerard sabi ko sayo ibalik na naten si Helena "

" hinde Lyn! nandito na tayo, may plano ako linlangin mo yung guard "

" nako ka talaga gerard! "

at pumunta na si Lyn sa guard

" uhmm h-hi manong guard " nakangiting bati nito.

may angkin kagandahan din si Lyn kaya hindi mahirap para sa kanya kunin ang atensyon ng guard

" yes mam? "

" uhmmm ah eh... may tatanung sana ako ahmm.. "

" anu yon ? "

at ng habang kausap ng guard si Lyn ay kumaripas ng takbo palabas si Gerard kasama si Helena sa wheelchair nito.

" ahh eh manong guard. w-wa-la ! sige mauna nako "

" okay miss " at kumindat pa ang guard.

nag tatakbo na din si Lyn at agad sumunod kay Gerard sa kotse at isinakay na nila si Helena. tuluyan na silang naka alis.

" ang galing naten Lyn! salamat besfren the best ka talaga kahit kailan! "

" ewan ko sayo besfren! oh san na tayo nyan? "

" ahmm alam mo naman yung bahay ko sa cavite diba, doon tayo.. wala pang nakaka alam nun bukod sayo "

" okayyyy... "

" paki bilisan lang drive besfren ah, love you the best ka talaga! " at humalik sa pisngi nito.

at narating na nila ang bahay, at ipinasok si Helena at hiniga sa kwarto.

" so anong balak mo gerard bubulukin mo dito si Helena? "

" shhhh Lyn! di sya mabubulok dahil buhay pa sya may promise kami "

" gerard!! pwede bang gumising ka sa katotohanan! wala na si helena kahit anong gawin mo! "

" hinde! hinde! hinde! " nag sisigaw habang umiiyak at tinakpan ang kanyang tenga.

" sorry besfren pero yun ang totoo "

at niyakap nito si gerard upang damayan.

" Lyn tama ka wala na sya... "

" Gerard besfren wag ka na malungkot, ang mabuti pa isuli na naten sya "

" no besfren! "

" Gerard?! "

" may naiisip ako "

" Diyos ko ano nanaman yan gerard kinakabahan ako pag may naiisip ka "

" diba Lyn may kinwento ka nuon na kapit bahay nyo sa Laguna, na bumubuhay ng patay "

" Gerard kwento kwento lang yon, walang kasigurohan yon "

" kahit na Lyn desperado na ko, kahit kay satanas makikipag kasundo ako mabuhay lang sya ulit. "