B E W A R E

{Κεφάλαιο 1}

"Έλα Kels θα έχει πλάκα. Θα το δείς θα περάσουμε υπέροχα." Με παρακαλάει για ακόμα μια φορά η Val κλαψουρίζοντας.

"Αποκλείεται. Έχω τόσα να κάνω! Πρέπει να τελειώσω το βιβλίο μου και να το παραδώσω στον εκδοτικό οίκο μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, Ω θεέ μου δεν προλαβαίνω. Πρέπει να βιαστώ!" Συνειδητοποιώ τρομαγμένη και πιάνω το λάπτοπ στα χέρια μου πατώντας τα πλήκτρα με μανία.

"Ηρέμησε!" Φωνάζει η κολλητή μου και την κοιτάω σιωπηλή.

"Κοίτα, μόλις τελειώσαμε με την εξεταστική και το πανεπιστήμιο έκλεισε για καλοκαιρινές διακοπές. Έχεις υπερβολικά πολύ καιρό για να τελειώσεις με ηρεμία το βιβλίο σου." Συνεχίζει τον μονόλογο της και το σκέφτομαι για λίγο.

"Θα είμαστε εκεί μόνο δύο εβδομάδες. Λίγη ξεκούραση σου είναι απαραίτητη και αν θες παίρνεις μαζί σου και τις σημειώσεις σου." Ίσως και να έχει δίκιο.

"Με έπεισες." Παραδίνομαι στα χέρια του σατανά aka της παιδικής μου φίλης, γνωστή και ως Valery Hansen.

Αρχίζει να τσιρίζει από ενθουσιασμό χοροπηδόντας πάνω-κάτω σε όλο το καθιστικό, και δεν είναι μικρό...

"Ξέρεις πόσο Σ'αγαπώ" Της σκάω ένα χαμόγελο και πέφτει πάνω μου.

"Λοιπόν, φεύγουμε για το Clinton Key σε πέντε μέρες. Θα πάμε με το κρουαζιερόπλοιο Vega και πρέπει να είμαστε στο λιμάνι στις 8:00 το πρωί, οπότε πρέπει να βιαστούμε και να πάμε για ψώνια!" Πετάγεται και με τραβάει απο το χέρι οδηγόντας με έξω από το σπίτι.

Μπαίνω στην θέση του συνοδηγού και ξεκινάμε για το Mall που βρίσκεται ενα 15λεπτο μακριά από το σπίτι μου.

Μετά από 5 λεπτά που ξόδεψε η Valery από τον πολύτιμο χρόνο μου προσπαθόντας να παρκάρει σωστά, μπήκαμε στο πρώτο μαγαζί με μαγιό, γιατί με βάση τα λόγια της Valery "Χωρίς μαγιό πού πάμε;!". Ρίχνω μια ματιά τριγύρω και η Val έρχεται καταπάνω μου τρέχοντας και μου πετάει μια στοίβα με όλου του είδους μπικίνι.

"Έφυγες στο δοκιμαστήριο και δεν ακούω τίποτα!" Ξεφυσάω και μου χαρίζει ενα χαμόγελο.

Δοκιμάζω ενα τυχαίο μαγιό που έπιασα και αφού το φορέσω παρατηρώ ότι δεν υπάρχει καθρέφτης μέσα στο δοκιμαστήριο. Σιγοβρίζω από μέσα μου και τραβάω λίγο την λεπτή κουρτίνα.

"Val..VALERY!" Φωνάζω για να με ακούσει αλλά τίποτα. Μα που στο καλό πήγε. Βγαίνω σιγά- σιγά έξω τυλίγοντας τα μικροσκοπικά χέρια μου γύρω μου καλύπτοντας την γυμνιά μου και κοιτάω δεξιά και αριστερά στο μαγαζί. Πάω μπροστά στον καθρέφτη και κοιτάω το είδωλλο μου. Ποτέ δεν θα φορούσα ένα μαγιό τόσο...μικρό.