PUSULA

KARAR!

Taksiden inip şöyle bir baktı Yaman doğup büyüdüğü eve tam tamına 22 yıl geçti buradan kaçarcasına gidişinin ardından. 

Ağabeyinin cenazesinin üzerinden 3 ay geçtikten sonra anca cesaretini toplayıp gelme kararı almıştı biliyordu çünkü geldiğin de bir daha dönemezdi 18 yaşında ki o gözü kara cesur çocuk değildi.

Kimseye geleceğini haber verme gereği duymadı abartılı ve sahte merasimlerden hiç hoşlanmazdı.

Bahçe kapısına doğru yaklaşmakta oldu ve sesleri duydu biri yalvarıyordu karşıda ki ses acımasız ses gitmesini söylüyordu nerede olsa tanırdı o sesi soğuk ve acımasız o ses tonu üvey annesine aitti...

Annesini kanserden kaybettiklerinde  daha 10 yaşında ha var ha yoktu...

Babası annesini aldattığı bu kadını ve ondan olan oğlunu getirip karşısına bu annen diğeri de ağabeyin bundan sonra demişti çocuktu daha ama hemen anlamıştı bu kadın annesinin daima üzülmesine sessiz sessiz ağlamasına ve son nefesin de gözlerinin açık ölmesine sebepti bu kadın!

Ablası vardı bir annesinin yerine koyduğu düştüğünde kaldıran ağladığın da sarılan ama o da ölmüştü 22 yıl önce buradan kaçmasına sebep olan olayı hatırladı gözünden bir damla yaş damladığının ve giriş kapısına yaklaştığının farkında değildi henüz ta ki; bir şeye çarpana kadar çarpması sonucu dikkatini toplayıp son anda tuttu kızı kollarından düşmesin diye ellerinde ki beden hıçkıra hıçkıra ağlıyor ve titriyordu eğilip yüzüne baktı bir iki günlük olduğu belli olan  yüzünde ki morlukları gizlemeye çalışıyordu.

-Noldu ? diye sordu.

Cevap alamadı karşıdan üvey annesine döndü yineledi sorusunu...

Olan bir şey yok haddini bilmeze haddini bildirdim o kadar dedi yılların insanlığından daha da eksilttiğinin  kanıtı olacak bir ses tonuyla.

-Noldu diye sordum size Nermin Hanım dedi ses tonunu yükselterek!

İmalı bir gülüş geçti Nermin Hanım'ın yüzünden ben senin annenim dedi alay edercesine biliyordu onu nasıl sinirlendireceğini küçükken de istediği bir şey yapmadığın da hep böyle söylerdi anne olarak kabul edebilirdi belki onu gerçek annesinin ölümüne sebep olanın o olduğunu bilmeseydi eğer.

-Ağabeyinden hamile kalmış haspam! Aklınca para koparacak bizden dedi sanki önemsiz bir mevzudan bahsedermiş gibi...

-Hamile kalmışsa eğer oğlundan o öldüğüne göre siz üstünüze düşeni yapmalısınız Nermi Hanım dedi Yaman.

-Onu kuyruk sallamadan önce düşünecekmiş yapmış madem bir namussuzluk gelip söylemesin bari ayıbını kıyı da yaşasın ben sahip çıkamam.

-Nermin Hanım ben ortada bir namussuzluk görmüyorum evli bir adamla birlikte olmamış ki oğlunuz bekardı bu hanımda bekar olduğuna göre ayıp olması için başka bir evliliği ve bir kadının hayatını mahvetmesi lazım siz bu konuları benden daha iyi bilirsiniz dedi kalan son sabrıyla Yaman içindende ...

Kim namus ve ahlak şövalyeliği yapıyorsa, bilin ki en namussuzu odur. / Friedrich Nietzsche

sözünü anımsadı !

Kolunda bir el hissetti dönüp baktığın da o güzel iki çift gözle karşılaştı...

-Bana yardım edin lütfen!