Çocuk harbiden yakışıklıydı gözleri mavi gülümsemesi çok tatlıydı güldügünde gözleri kısılıyordu 'kendine gel Elif saçmalama'dedim içimden.Evimiz gerçekten çok güzeldi önünde kocaman bir havuz vardı ama benim için bu pek önemli değil çünkü ben sudan çok korkarım.Bahçeyi dolaşmak için dışarı çıktım.Her yerde ağaçlar vardı.Sonra bana doğru çok tatlı bir köpegin koştuğunu gördüm ve arkasındanda kapıdaki o çocuk.. Nefes nefes kalmıştı hemen köpeği yakaladı ve tasmasını taktı.Bir şeyler söylüyordu ama umrumda degildi çocugun gözlerine kilitlenmiştim.Sonra 'beni dinlemiyosun galiba' dedi ve güldü.Birden kendime geldim ve 'hayır ya dinliyorum'dedim.'Tekrar gülerek'en son adını sormuştum' İçimden kendime kızıyodum sonra gülümsedim ve 'Elif' dedim ona adını sordum 'Kaan' dedi gülmeme engel olamadım neden güldüğümü sordu merakla.'Hiiç' dedim.Aslında aklıma bir şey gelmişti ben ve arkadaşlarım kendimize hayali sevgililer bulmuştuk eğlencesine benimkinin adı da Kaan'dı 2 sene önce yaptıgım bir şeyin hala beni güldürmesi güzeldi.Aslında adının Kaan olmasına mı yoksa yaptığımız saçmalığa mı güldüm bilmiyordum.Galiba ikisinede.. Ben kendi kendime düşüncelere dalmışken birden Kaan'ın 'Eliif iyi misin?' sorusuyla kendime geldim 'Evet aklıma bi şey gedi sadece'dedim.'Yarın sahile gidelim mi beraber hem sana çevreyi tanıtırım'Uuu çıkma teklifi miydi bu sanmıyorum yanlış alarm.'Olur' dedim.'Tamam yarın seni saat 2'de alırım'dedi ve gitti.
