Yine yanlız olduğum gün.Sınıfın bir köşesinde oturan beni kimse farketmez.Benimde şu aptal kızlara ihtiyacım yok zaten.
Ben hayallerim günlüğüm ve onun gülüşüyle mutluyum.Ve tabiiki yemek yemekle.Bunu düşünerek kantine gitmek istedim.
Sınıfın kapısından hızlıca çıktım.
Oh!
Yanımdan hızlıca geçen sen değil miydin?
Parfümünün kokusunu içime çektim ve uzun süre kendime gelemedim.
Kapının kenarında öylece durdum. Yemek yemeyi bile unuttum(!!!)
Zil çalınca en arkada olan sırama oturdum ve bütün ders onu izledim.Ders umrumda bile değildi.
Onun kıvırcık saçları ve gamzeleri benim için herşeyden önemli.Tam dalmışken gerizekalı sıra arkadaşımın seslendiğini duydum.
-Hey seni salak öğretmen sana soruyor.
Ben şaşkınlıkla bir anda sıçradım ve öğretmenin yüzüne baktım.
-Dinlemeyecekseniz dışarı küçük bayan!
Ve kendimi kapı önünde buldum.
Zil çaldığında bana seslenen birini duydum.
Vaay bu...
