The Kind of Love That She Had

Chapter 1 - The Girl

Chapter 1

I'm a bad girl. Who cares? Gagawin ko gusto ko. Mag-iinom ako, makikipag-away, magbubulakbol. Walang aangal!

Wala naman kasi silang alam ey. Duh! Kababaeng tao ko daw tapos bat di ko raw magawa yung bagay na sobrang dali daw para sa sarili ko.

Makakabuti daw sa sarili ko!

Seriously, do I look stupid? Do I look like a kid?

NO!

Malamang, alam ko na ginagawa ko at wala na silang magagawa doon!

Sa gusto ko to ey! Paki ba nila diba?

So, paulit ulit lang? Hays.

Mga pasaway kasi, nakakairita.

Let me introduce myself, di nyo pa kasi ako kilala. Dadak ng dadak ba naman kasi.

I'm Juliet Dee, 19 years of age, 3rd year college student taking up Bachelor of Science in Criminology.

Antaray diba?

I've been broken-fuckin-hearted for a year and almost a half months. We'll my ex and I broke up and tada! We're over.

So, that's it.

"Jules!" Sigaw ni Anne. Bestfriend kung lokarete.

"Makasigw wala ng bukas? Di naman kasi ako bingi." Nakakarindi na kasi. Ewan ko nga bat magkasama pa rin kami ng babaeng to e. Nakakahiya na ngang kasama kasi parang nakakain ng microphone kung magsarili.

"Seriousy, Jules, pilosopohan na tayo ngayon?"

"Hindi naman kasi, pwede yung volume ng bunganga mo, liitan mo. Rinig na rinig ka sa buong campus." Papasok na kasi kami sa Dove University.

Di ba nakakapagtaka? Feminine masyado yung university tapos course ko pang astig? Hahaha.

So nevermind na. Kwento ko nalang sa sunod.

"Earth to Jules!" Pukaw sakin ni Anne. Hays. Napatunganga na naman pala ako. Tsk.

"Ano na naman ba kasi problema mo?" Nakakairita na hah! Di pa kasi sabihin.

"Ang emo mo talaga. Haha! Sabi ko nga, si Mylabs, dumating pinsan nya galing states, irereto kita hah?" Sabi nya habang nagpapout.

Processing....

Processing....

Processing....

HAHAHAHA.

"HAHAHAHA! Sabi mo?! Bespren, maiintindihan ko pa sana yang sinasabi mo kaso alam mong wala na akong panahon para jan. Alam mo yan." Napaseryosong sabi ko. Oo, sawi ako 18 months ago but that doesn't mean Im stupid enough to let a stranger enter to my life again. I can't take the risk anymore. Natatakot ako.

"Jules, takot ka pa rin ba?" May halong pag aalala sa mukha ni Anne habang tinatanong sakin yun.

Di ko makapagsalita. Ngayon lang ulit sya nagtanong ganto after a year ago.

"Just give your self a chance. Just this once. At kung waley, ichapwera na natin." Pang eencourage nya pa sakin. With puppy eyes pa.

Makakatanggi ba ako?

"Sige na nga! Makulit ka talaga, Anne." Sabi ko then bigla syang napasmile. Abot hanggang mata.

"That's my girl! So texting nalang tayo later, late na tayo."

Then nagpaalam na kami sa isa't isa. Teacher kasi yun, I mean, Education course nun. Akalain mo yun? Tamad syang magsulat and magstudy, kawawa mga future students nya sa kanya. Hahaha.

After my class, I receive a message from Anne. Ininform ako na baka sa Sunday na kami magkita kasi lunch date nila ng boyfie nya at pinsan nito.

Lunch date tapos kasama yung pinsan tapos invited ako? Nice! Double date na dapat sinabi nya.

Ang awkward pero siguro, oras na din para sa panibagong chapter ng buhay ko.

(A/N: Vote and Comment if you want.)