connard égoïste =chanbaek/ text=

=30=

Chanyeol
Hanimiş benim kızım
Hanimiş benim bir tanem
Tanrım...
Baekhyun, bir tane daha mı yapsak?
Bu mükemmel genlerin boşa gitmesi sinirimi bozuyor sevgilim
Hm ne dersin?

Baekhyun
Chanyeol, gidip kendini becermeye ne dersin?
Ben yeminliyim
Hamile kalmayacağım bir daha, asla
Üzerimde olan ufacık ilginin de azalmasını istemiyorum
Kendin hamile kalıver

Chanyeol
Ben sana ilgi göstermiyor muyum bebeğim?
Aşk olsun...

Baekhyun
İki lafından üçü Shinbae, Chanyeol
Eskiden benden bahsederdin şimdi ise Shinbae'den bahsediyorsun
Beni de sevsene çocuk
Sevişemiyoruz bile!

Chanyeol
Baekhyun...
Bebeğim...
Böyle düşündüğünü bilmiyordum
Oysaki ben sana da ilgi gösteriyorum
Neden göstermeyeyim?

Baekhyun
Ama...
Offf, bilmiyorum
İkiniz de kurt olduğunuz için ezildiğimi hissediyorum
Aranızda olduğumda ben bir hiçim sanki

Chanyeol
Bir daha bunu duymayacağım
Bizim için her şeysin sen
İkimizin de taptığı tek varlık sensin
Bundan dolayı kesinlikle bir daha bunu söylemeyeceksin
Aklından bile geçmeyecek
Tamam mı?
Sen bizim her şeyimizsin, Hiraeth'im
Shinbae'miz bunları duymasın

Baekhyun
Peki...

Chanyeol
Ayrıca güzelce giyin, bebeğim
Biz geliyoruz
Seni yemeğe çıkartacağız
Ailecek bir aktivite yapalım dedik
Hm, güzel olur bence?

Baekhyun
Şey... Tamam :"

***

Chanyeol
Baekhyun?
Geliyor musun?
Seni bekliyoruz
Hey, Baekhyun?
Baekhyun!!!
Ama sen beni endişelendiriyorsun bebeğim
Hayatım, lütfen mesajlarıma bakar mısın?
Baekhyun, endişeleniyorum ama
Arıyorum açmıyorsun da
Yukarı geliyoruz bekle bizi!

Uzun adam kızları Shinbae'yi endişeyle kucaklarken derin derin nefesler alıyor ve korkudan ağlamamak için kendini tutuyordu. Sert birisi gibi görünebilirdi ama geçen yılların ardından yumuşamıştı. Özellikle kız babası olmak onu daha da yormuştu. Tamam, kırk yaşında bir herif gibi konuşabilirdi ama sadece otuz yaşında bir adamdı.

Küçük kızlarını daha da sıkı kavrayarak apartmana girdiğinde çatı katındaki evlerine gitmek amacıyla asansöre adım attıkları sırada asansörün zaten o kattan çağrıldığının farkına varmıştı. Kızını yere koyarken Shinbae babasının neden bu kadar telaşlı olduğunu anlamamıştı.

Asansör çatı katında durduğunda kapı bir "ting" sesiyle açılmış ve karşılarına Chanyeol'ün okul yıllarından bu yana sevmediği ama Baekhyun'un arkadaşı diye katlandığı o herif, Kim Soonghoon, çıkıvermişti. Sinirle kasılan yüzünü sakin tutmaya çalışarak içindeki kurdu da sakinleştirmeye çalışıyordu. Baekhyun ise üzerine giymesini istediği şık kıyafet vardı.

"Fernweh'im." Baekhyun, sevimli bir gülümseme ile kocasına yöneldiğinde Chanyeol hala daha sinirle o meymenetsiz herife bakıyordu. Onu üniversite yıllarından beri sevmemişti. Sevmiyordu da. Baekhyun da gözü olduğunu biliyordu. Baekhyun'a bunu her açtığında Baekhyun onu geçiştiriyordu. Küçüğün bir şey saklamaya çalıştığının farkındaydı. Nedense yemeği bir anda iptal etme isteği ile dolmuştu o arada. "Ben de tam da aşağıya geliyordum. Ama kapıda, Soonghoon ile karşılaşınca biraz onunla konuştum, değil mi Soonghoon?"

Soonghoon onu onaylarken Chanyeol bir şey dememiş ve adamın asansöre binmesine izin verdikten sonra, Shinbae'yi kucaklayıp Baekhyun'un kolunu kavramıştı. "Eve girelim ilk bir." Küçük olan, Chanyeol'ün huzursuz ve yarı öfke dolu sesine bir anlam veremese de onu onaylamış ve kızlarına bir öpücük verirken içeri girmişlerdi.