A/N: Hope ya guys like it. ;)
Aldrin's POV
Nakita kong papalapit si Angela sa puwesto namin. Well, maganda naman siya. Actually, kanina ko lang siya nakilala. Pero familiar ung name niya.
"Mga pits. Chixx oh. Hi." sabi ko kay Angela sabay kaway.
"Hi." sabi niya at ngumiti sa akin. Napansin ko naman na hinihintay niyang batiin siya ng boys pero, bigo siya. (A/N: Taray. Lalim ng salita.) Because Im a man. ;) So yun nga, lumapit na siya sa boys para batiin.
"Hi, guys." sabi niya. Pero hindi pa rin siya pinansin at umalis nalang siya. La, nainis ata.
Ow, nga pala. Aldrin (Man) Ho is here. Guluhin mo na ang lahat sa akin, wag lang ang aking buhok. My Precious Hair *-* Hohoho. And one more thing, ako'y pumupuso na. Pero hindi katulad ng isang nerd. I don't love nerds -,- Galit ako sa nerds. De, jk lng. Hehe. Gusto niong malaman? Pilitin nio muna ako. ^-^ Osige. Eto na.……
…
…
…
…
…
…
…
…
…
"Aldrin ano ba ?! Kanina ka pa namin tinatawag eh. Tara na. Alis na tayo." sabi ni Dave. Kabarkada namin siya. Tumayo nalang ako at baka masigawan ulit ako pag nagtanong pa ako.
Dito kami sumakay sa kotse ni Jan Hyung. Siempre hindi pumayag si Jan Hyung na siya ang mag drive. Kaya naman tiningnan niya si Christian Hyung, at alam na ni Christian Hyung ang gagawin niya.
Habang nasa kotse kami naiisip ko si The One ko. Hayss. Hindi ko talaga siya maalis sa isip ko. Mahal ko na nga talga siya. Ayy, alam nio na ba kung sino ung The One ko? Well, follow nio muna si Author. Next PoV ko nalang sasabihin para naman may tense noh. HAHAHA.
"Ow cr*p!! Hyung. What's that?! sabi ni Jan Hyung. Muntik na kasi naming masagasaan ung aso. Na bigla-bigla nalang tumatawid sa kalsada.
"Sino ba kasi yung may-ari nayan ha?! ako yan. Nakakainis kasi eh. Di man lang binabantayan ng mabuti. Bigla naman akong bumaba pati na rin si Dave para tingnan kung may nangyaring masama dun sa aso.
"Hayss. Buti naman at walang nangyaring masama sa iyo. Yan kasing amo mo masyadong pabaya. Di ka binabantayan ng maigi. Buti nalang at hindi ka natulu-"
"Excuse me. Pasensya na kung naistorbo kayo ng alaga ko. Promise hindi ko na siya pababayaan. Mianhae" sabi ni O_O
"Ah.. Eh.. Hindi ayos lang yon. Be carefull nalang ah" sabi ko sabay ngiti. At pumasok na kami sa kotse at umalis na rin siya :)
Hays. Pam-pagood mood yun. Hahaha.
* fast forward*
Nandito na kami ngayon sa resto ni Jan Hyung. Mayaman po talaga siya. Sa kanya po kami umaasa lahat. Hehe. OA po ang pagkamayaba- este pagkamayan pala niya. Si Christian Hyung at ako na ang um-order ng mga foods namin. Ganyan po talaga kami. Sanayan nalang po na pag walang balak kumilos ang lahat, kailangan mo ng magprisinta kung hindi eh, mamamatay kayo sa gutom.
Nandito na kami sa private room namin. Lahat kami tahimik. Walang may balak magsalita. Gutom kasi kaming lahat.
"Punta tayong hypermarket. Wala na kasi tayong stuck sa resthouse natin sa Laguna." Sabi ko.
"What?! Wala na?! Kakabili lang namin ni Jan ng stuck dun ah." Sabi ni Ryan Hyung.
"Oh, come on." We stared to Dave.
"Oh? Bakit? Wala along kinalaman jan ha. Makaalis na nga napagbibintangan pa ako ee." Defense ni Dave. PSH. If I know siya ang laging pumupunta sa rest house para lang manginain. Ang takaw niya talaga.
Nung binuksan niya yung pinto, di kami makapaniwala sa nakikita namin.
Bakit sila nandito?
~~~~
Okay!!! Ang lame ng update na 'to. Short UD pa. Ts. At slow UD na rin. Ka imbyerna. Charoot. Osiya!!! Pagpasensiyahan ang ating author. Nawalan kami nung internet kaya di ko na UD to.
Annyeong.
Kamsahamnida *bow*
