O gün normal bir gündü tabi ben öyle sanıyordum hayatımın en kötü günüydü aslında sabah annem kendini kötü hissediyordu bizim hiç umrumuzda bile değildi babam ile kardeşim evden çıktılar ablamla bende hızlı bir şekilde çıktık babam bügün sizi okula ben arabayla bırakıyım dedi bizde bindik biz gittikten sonra annem ayakta duramamış ve bayılmış bayıldında ise düşerken kafasını masaya çarpmış komşumuz bizim eve geldikten sonra önce ambulansı sonra bizi aradı. Bizde o sırada konuşuyorduk ben babamla öndeydim ablamla küçük erkek kardeşim arkadaydılar sonra telefon geldi babam açtı telefon hoporleydeydi bizde duyduk olanları babam sanki araba sürmeyi unutmıştu ve ondan sonra direksiyonu sağa kırdı orda uçurum var diye bağırdım ama nafile araba taklalar attı ve sonra bir ağaca takıldı gözümü zar zor açtım ben hareket ettiğimde düşecek gibi sallanıyordu ondan sonra ablam kalktı ve kardeşim de kalktı ama babam kalkmıyordu ondan sonra bilincimi kaybetmişim gözümü açtığımda Yanımda kimse yoktu sadece bir not vardı açtım okudum
(üzgünüm bella sadece sana yetişebildik sen yerdeydin araba patlamıştı üzgünüm bella)
Sinirlendim gözlerim dolmıştu acelece dışarıçıktım hiçbir şey göremiyordum gözlerimi sildikçe yeni damlalar geliyordu sadece koşuyordum taki arkamdan birinin beni takip ettiğini anlayıncaya kadar durdum arkama baktım kimse yoktu Korkmuştum gözlerim korku ile dolarken ay'ın kırmızı olduğunu farkettim iyice etrafıma bakarken hiç gelmedim ormana gelmiştim....... Hemen arkamdan gene sesler geliyordu arkamı döndüm ve şiddetli bir şekilde bağırdım
(kimse varmı)sorum cevaplanmayınca iyice korkmaya başlamıştım etrafa baktım kocaman bir kovuk görmüştüm hiç düşünmeden kovuk a girdim kovuğun önün çantamı koymuştum küçük bir delikten bakıp etrafı süzüyordum ilerde biri vardı onu göremiyordum delik çok aşşğıdaydı ama pantolonu ve ayakkabıları erkek giyim tarzı gibiydi ona bakmaya çalışırken birden yok oldu
BİRAZ KISA Oldu AMA Beyinilirse devam edicem💖💖😊
