Nama saya Hafiz masa saya kecil saya selalu nampak benda yg ada rupa dan bentuk tubuh yg sama dgn saya. Ya itulah qorin saya waktu itu saya tak tahu itu benda apa jadi saya sering bercakap, bermain, org tak nampak sapa yg saya selalu bermain dgn jadi org selalu panggil saya gila.Saya buat tak kisah ja sebab ye lah orang punya mulut nak buat macam mana.
Pada satu hari mak saya diberi tahu akan semua benda yg saya buat tapi penduduk kampung kata saya buat seorangan jadi mak saya membawa saya berjumpa dengan ustaz.Beliau berkata bahawa itu adalah qorin saya bukan saka bukan jin bagi pembaca semua qorin ialah jin yg akan mengikuti kita sehingga akhir hayat kita dan kadang kadang jin tersebut akan menuji keimanan kita.
Pada suatu hari saya terpaksa berjalan di kawasan yg berhantu di kawasan perkampungan saya kerana hendak pulang ke rumah semasa saya tengah berjalan saya terdengar bunyi*prap prap prap* bunyi kayu patah dari arah hutan berdiri bulu roma saya masa tu.Saya beranikan diri dan toleh tepi saya melihat qorin saya berubah bentuk menjadi nenek tua lepast saya nampak qorin saya buat begitu saya campak kan air kursi yg diberikan kepada saya dari uztas menjerit benda tu punya kuat pecah gendang telinga saya
